Η όλη κατάσταση με τα ΜΜΕ , την αντιπολίτευση και τους "νέους" που ξεκίνησαν την "λαϊκή" "εξέγερση" μου θυμίζει μια σκηνή που εκτυλίχθηκε με έναν γείτονά μου και το σκυλάκι του.
Είχαν μαζευτεί ο γείτονας με τα παιδιά του και τη γυναίκα του και χαιρόντουσαν με το σκυλάκι που μόλις έφερε στο σπίτι ο γείτονας. Ένα πολύ χαριτωμένο σκυλάκι.
Τα παιδιά παίζανε, το κυνηγούσανε, το χαϊδεύανε, η κόρη έλεγε θα του βάλω ρόζ φιογκάκια, ο γιός έλεγε θα το παίρνω μαζί μου στην πλατεία, ο μπαμπάς έλεγε ότι θα του μάθω να μου φέρνει την εφημερίδα, και άλλα αμερικανίστικα ήθη και έθιμα.
Με φωνάζανε και μένα να πάω να το δω, πράγμα που ήμουν έτοιμος να πάω να κάνω, όταν το σκυλάκι, γιατί σκυλί είναι, δάγκωσε ελαφρά το ένα παιδάκι του γείτονα στο πόδι. Το τι έγινε δεν περιγράφεται. Το τί ξύλο έφαγε το καημένο τα σκυλάκι δεν περιγράφεται, μέχρι που έφυγε στο δρόμο κλαίγοντας μη γνωρίζοντας τι είχε κάνει λάθος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου