Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Ειναι να βαζεις τα κλαματα να τρομάζεις και να θυμώνεις

Είναι να βάζεις τα κλάματα γιατί ένα παιδάκι 16 χρονών είναι νεκρό.
Ειναι να βαζεις τα κλαματα γιατι ειναι νεκρο απο το οπλο ενος αστυνομικου, που θα επρεπε να ειναι φρουρος του.
Ειναι να βαζεις τα κλαματα γιατι αυτοι που πρωτοι χαιρονται ειναι αυτοι που θα επρεπε πρωτοι να κλαινε. Θα επρεπε πρωτοι να κλαινε γιατι στον(/από τον) αγωνα(;) τους χαθηκε ενας δικος τους(;) αλλα αυτοι χαιρονται γιατι βρηκαν αφορμη να καψουν και να καταστρεψουν, λες και μονο αυτο ξερουν να κανουν καλα.
Ειναι να βαζεις τα κλαματα γιατι οι αστυνομικοι στεναχωριουνται γιατι εκτειθεται το Σωμα ή γιατι ενας δικος τους θα παει φυλακη και οχι γιατι το παιδι σκοτωθηκε ουτε γιατι αυτο μπορει να ξανασυμβει αυριο κιολας, ακομη και απο το δικο τους οπλο.
Ειναι να βαζεις τα κλαματα γιατι ανθρωποι που δεν φταινε σε τιποτα, θα πληρωσουν το λογαριασμο.
Ειναι να βαζεις τα κλαματα γιατι οι δημοσιογραφοι αρχισαν αμεσως να ρουφανε απο το αψυχο σωμα του παιδιου.
Ειναι να βαζεις τα κλαματα γιατι οι πολιτικοι και οι πολιτικοι αναλυτές ψαχνουν κερδη και ζημιες τις δικες τους και των αντιπαλων τους ενω θα επρεπε να ψαχνουν λυσεις και ΣΥΝΕΝΑΙΣΗ, για να πολεμήσουν μια χρόνια κατάσταση (και της αστυνομίας και των εξαρχείων).
Είναι να βάζεις τα κλάματα γιατί οι αντικυρνητικοί bloggers φωνάζουν να πέσει η κυβέρνηση, ενώ οι φιλοκυβερνητικοί τρέχουν προλάβουν την καπηλεία.
Είναι να βάζεις τα κλάματα γιατί, από τη στιγμή που έγινε το τραγικό γεγονός, ένοχος δεν αισθανεται μόνο αυτός που τράβηξε την σκανδάλη. Ένοχοι αισθανόμαστε όλοι εμείς που κάναμε ή δεν κάναμε κάτι. Ένοχη αισθάνθηκε η αστυνομία, η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση,οι υπουργοί, οι γείτονες, οι δάσκαλοι, φίλοι, οι συγγενείς. Άλλοι το παραδέχονται, κι άλλοι φωναζουν για να μην αφησουν την ενοχή να τους κυριεύσει.
Ειναι να βαζεις τα κλαματα γιατι για ακομη μια φορα ο τραγικος θανατος ενος συνανθρωπου μας, ενω θα μπορουσε να μας βελτιωσει, δυστυχως μας κανει χειροτερους.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ,ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΟΒΑΡΕΣ, ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΥΨΩΝΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΙΣΩΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΟΜΩΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΕΝΑΝ ΘΕΣΜΟ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.ΚΟΝΤΑ ΕΚΑΤΟΝ ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ.. ΕΑΝ ΑΚΟΜΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ..

john anast είπε...

Ενοχοποιείς δύο πραγματα:
1. Το όργανο. Τα ίδια θα μπορούσε να πει κανείς κατά περίπτωση για το δάσκαλο, τον πυροσβέστη, τον στρατιώτη τον γιατρό κ.ο.κ. Το όργανο είναι πρώτα απ΄όλα ανθρωπος, και επομένως επιρεπής στο λάθος. Αυτό δεν ακυρώνει το ρόλο του φορέα του οργάνου, δηλ. την αστυνομία. Αν κατάλαβα καλά υτό θες να πεις. Αλήθεια γιατί αυτή η γλώσσα;
2. Το κλαμα. Φυσιολογική ανθρώπινη συναισθηματική εκδήλωση με ευεργετικές συνέπειες στην ψυχική υγεία. Αν όλοι είχαμε το θάρρος να κλαίμε που και πού, ίσως να είμασταν πολύ καλύτεροι...

john anast είπε...

Λοιπόν ανώνυμε (..) αποφάσισα από εδώ και πέρα να σε λέω κουκολοφόρο για να έχουμε κάποιο σημείο αναφοράς των σχολίων σου...