Τα καλομαθημένα παιδάκια, αυτά που τα έχουν όλα και δεν τους λείπει τίποτα, επειδή βλέπουν το μέλλον τους αβέβαιο, (λες και το δικό μου και των συνομιλήκων μου ήταν περισσότερο βέβαιο), κάνουν αυτό που ξέρουν πολύ καλά να κάνουν. Να ζητούν από τους άλλους να τους βεβαιώσουν το μελλον, χωρίς αυτά να προσπαθήσουν ιδιαίτερα. Αντε το πολύ να σπάσουν καμιά βιτρίνα ή να πετάξουν καμιά μολότωφ. Κι αυτό το λένε αγώνα.
Α! και να μην ξεχάσω. Αν πάει κάποιος να αλλάξει κάτι όπως του ζητάνε η ίδιοι οι νέοι, βγαίνουν πάλι στους δρόμους γωνάζοντας "κάτω τα χέρια από..." , η προοδευτικότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Και πρέπει τώρα εμείς να ακούσουμε τι λένε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου