Ενημέρωση ή μήπως επηρεασμός ;

Τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα είναι κυρίως οι εφημερίδες, η τηλεόραση και το

ραδιόφωνο. Τα πρωτεία στην ενημέρωση τα έχει για τα τελευταία 10-15 χρόνια η

τηλεόραση και μάλιστα η ιδιωτική. Επίσης υπάρχει στενή συνάφεια μεταξύ εφημερίδων,

τηλεόρασης και ραδιοφώνου. Συνήθως οι ίδιοι περίπου μέτοχοι έχουν κανάλι εφημερίδα

και ραδιόφωνο, ενώ ταυτόχρονα έχουμε συνήθως τους ίδιους δημοσιογράφους. Υπάρχουν

βέβαια και πολίτες οι οποίοι ενημερώνονται από άλλες πηγές, όπως το internet ή η

δορυφορική τηλεόραση/ραδιόφωνο, αλλά αν λάβει κανείς υπόψη του την διείσδυση του

INternet στη χώρα μας και μάλιστα στις λίγο μεγαλύτερες ηλικίες (αυτές που

ασχολούνται περισσότερο με την πολιτική) είναι πολύ λίγοι. Επίσης υπάρχει και η

κρατική ραδιοφωνία-τηλεόραση.
Έχουμε έτσι πολύ ισχυρούς ιδιωτικούς οργανισμούς που έχουν ουσιαστικά στα χέρια τους

την ενημέρωση στην Ελλάδα.
Οι ιδιωτικοί αυτοί οργανισμοί έχουν εξελιχτεί αυτά τα τελευταία 10-15 χρόνια σε

μεγάλους οικονομικούς παραγοντες της χώρας συγκεντρώνοντας έτσι εκτός από ποιλιτική

εξουσία (ενημέρωση=εξουσία) αλλά και πολύ μεγάλη οικονομική εξουσία.
Αν συνυπολογίσει κανείς ότι οι μέτοχοι αυτών των οργανισμών έχουν ώς στόχο το

επιχειρηματικό τους κέρδος ( κάτι απολύτως θεμιτό ) τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι

υπάρχει κίνδυνος επηρεασμού της ενημέρωσης με στόχο το κέρδος (κάτι τελείως αθέμιτο

).
Είμαι από αυτούς που έχουν ζήσει την γέννηση αλλά και την άνδρωση των ιδιωτικών ΜΜΕ,

και έχω παρακολουθήσει αρκετά προσεκτικά τη στάση τους. Τα τελευταία δέκα χρόνια

παρατηρώ μια μονομερη στάση των τηλεοπτικών κυρίως σταθμών απέναντι στα πολιτικά

κόμματα. Ειναι νομίζω ξεκάθαρη η φιλική στάση προς τα κόμματα της αριστεράς, κυρίως

του ΠΑΣΟΚ και η από πλήρως εχθρική έως υπερβολικά αυστηρή προς τα κόμματα της

κεντροδεξιάς (βλ. ΝΔ).
Πίστευα ότι αυτό οφειλόταν σε δύο λόγους: Αρχικά υπέθεσα ότι ο κάθε επιχειρηματίας θα

θέλει να τα έχει καλά με την εκάστοτε κυβέρνηση για να εισπράτει από τις κρατικές

διαφημίσεις και άλλα, και με δεδομένο ότι στην Ελλάδα είχαμε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ για τα

12 περίπου χρόνια της ιδ. τηλεόρασης θεωρούσα λογικό να έχουν μια φιλική στάση προς

το ΠΑΣΟΚ. ΕΠίσης αν θεωρήσουμε ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι της γενιάς του

'70 την περίοδο που η αριστερά κέρδιζε στουν νέους συνεχώς έδαφος είναι λογικό να

θεωρήσει κανείς ότι η μεγαλύτερη αναλογία θα πρόσκειται προς τα αριστερά.
Με διέψευσε όμως ο χρόνος, και εξηγώ. Η κυβέρνηση άλλαξε και μάλιστα φαινόταν αυτή η

αλλαγή αρκετό καιρό πριν. Θα περίμενε κανείς να αλλάξει και η στάση των

επιχειρηματιών του τύπου, αλλα κάτι τέτοιο δεν είδα. Επίσης από το '85 και μετά η

νεολαία έχει έντονη έλξη προς την κεντροδεξιά (βλέπε ότι από το 85 και μετά η ΔΑΠ δεν

έχει χάσει εκλογές σε ΑΕΙ και ΤΕΙ), άρα θα περίμενε να δει κανείς να εμφανίζονται και

κεντροδεξιοί δημοσιογράφοι, κάτι που δεν έγινε. Αυτό οφείλεται κατά τη γνώμη στο

γεγονός ότι οι επιχειρηματίες του τύπου απέκλεισαν για μια μεγάλη περίοδο οποιαδήποτε

κεντροδεξιά φωνή από τις τάξεις της δημοσιογραφίας. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι την

περίοδ 1993-2004 έκλεισαν για οικονομικούς λόγους οι περισσότερες κεντροδεξιές

εφημερίδες λόγω μηδενικών κρατικών διαφημίσεων προς αυτές, οι οποίες θα μπορούσαν να

αποτελέσουν ένα φυτώριο για κεντροδεξιούς δημοσιογράφους, τότε έυκολα μπορεί να

καταλήξει σε ένα ασφαλες συμπέρασμα για τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την

ανισσόροπη κατάσταση.
Θεωρώ το θέμα της πολιτικής προέλευσης των δημοσιογράφων δεύτερο αλλά σημαντικό. Πιο

σημαντικό όμως είναι το επιχειρηματικό συμφέρον. Ο επιχειρηματίας του τύπου είναι

συνήθως επιχειρηματίας σε επιχειρήσεις που το κέρδος εξαρτάται από τη δραστηριότητα

του κράτους (συνήθως δημόσια έργα). Επομένως οι επιχειρηματίες αυτοί δεν στήνουν ένα

τηλεοπτικού σταθμο για να ενημερώσουν τον κόσμο αλλά για να κατευθύνουν την ενημέρωση

προς τα εκεί που τους βολεύει για να κερδίσουν από μια κυβέρνση που είτε θα την έχουν

στηρίξει και εκλέξει ουσιαστικά αυτοί, ή θα την φέρουν σε τέτοια κατάσταση αδυναμίας

που θα την αναγκάζουν να εξαρτάται από αυτούς.
Αν τώρα κανείς θεωρήσει όλα αυτά σωστά εύκολα μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι

αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ στηρίζεται απο τα ΜΜΕ, επομένως στηρίζεται από κάποιους

επιχειρημτίες που έχουν ως στόχο το δημόσιο χρήμα, και η ΝΔ έχει πόλεμο με τα μέσα

ενημέρωσης, άρα αντιπαλεύεται τα συμφέρονται αυτών που έχουν ως σκοπό τη διασπάθιση

του δημόσιου χρήματος