Φημολογείται αισιοδοξία. Τρέξτε

Λίγο μετά τις εκλογές του 2004, και αφού είχε λίγο κατασταλάξει το θέμα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, ο τωρινός πρωθυπουργός, είχε δώσει το σύνθημα της απαισιοδοξίας. Κάθε φορά που μιλούσε δημόσια, η λέξη απαισιοδοξία ακουγόταν πάνω από μια φορά.
Τότε φαινόταν λίγο ξεκομένο από την πραγματικότητα, γιατί το κλίμα στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά απαισιόδοξο ήταν.
Σιγά σιγά όμως, τα παπαγαλάκια του ΓΑΠ που μέχρι το 2007 είχε καταφέρει να ξαναπέρει με το μέρος του (εκβιαστικά πλέον μιας και το δίλημα ήταν ή αυτός ή η ΝΔ), άρχισαν να περνάνε και αυτά το μήνυμα της απαισιοδοξίας και της μιζέριας. Για να ακούσεις καλή είδηση σε TV ή ραδιόφωνο έπρεπε να περιμένεις πολύ στο ακουστικό σου. Ακόμη και στο κρατικό ραδιόφωνο δεν άκουγες εύκολα χαρούμενη μουσική.
Ώσπου μια μέρα, μια νέα μέρα ξημέρωσε στον τόπο. Ο ΓΑΠ πλέον πρωθυπουργός και όλα αλλάξαν. Πάει η απαισιοδοξία. Τα πρόσωπα των δημοσιογράφων στην τηλεόραση, έλαμψαν ξανά λες και τους είχε πλακώσει η φοβέρα. Η μουσική στα ραδιόφωνα της ΕΡΤ ξανάγινε εύθυμη. Οι καλές ειδήσεις άρχισαν δειλά δειλά να εμφανίζονται στα δελτία. Οι προθέσεις των κυβερνώντων πλέον εμφανίζονται ως αποφάσεις ενώ πριν οι αποφάσεις τους ήταν ψεύτικες προθέσεις ή στην καλύτερη περίπτωση προθέσεις υπό αμφισβήτηση.
Ήρθε επιτέλους η άνοιξη, έστω και μέσα στο καταχείμωνο.
Μπορεί να σας φαίνονται όλα αυτά αστεία και υπερβολικά, αλλά αν καθησετε λίγο να θυμηθείτε τί γινόταν την προηγούμενη περίοδο ίσως διαπιστώσετε αυτά που λέω.
Το συμπέρασμα είναι ότι το σύστημα ΠΑΣΟΚ, είναι πολύ οργανωμένο και βαθιά εγκατεστημένο στην κοινωνία μας. Δυστυχώς μόνο σε φασιστικά καθεστώτα, παρατηρείται τέτοιος εναγκαλισμός εξουσίας και ΜΜΕ ( ή μάλλον, ακόμη χειρότερα, δημοσιογράφων)