Tου Κωνσταντινου Ζουλα / zoulas@kathimerini. gr
Επιτρέπεται σε ένα δημοσιογράφο να είναι και διαφημιστής; Θα σας φανεί παράταιρο το ερώτημα, αλλά πιστεύω ότι δεν είναι καθόλου άσχετο με την απαξία που εισπράττουμε εσχάτως όσοι κάνουμε αυτή τη δουλειά. «Α, δημοσιογράφος είσαι, μέσα στο σύστημα», μας λένε ολοένα και περισσότεροι, καταλογίζοντάς μας τεράστια ευθύνη στο κατάντημα της χώρας.
Με ένα μάλλον άκαιρο ρομαντισμό, επισκέφθηκα την ιστοσελίδα της ΕΣΗΕΑ. «Η διαφάνεια στις οικονομικές σχέσεις», αναφέρει ο Kώδικας Δεοντολογίας μας, «αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του κύρους και της αξιοπρέπειας του δημοσιογράφου. Ο οποίος, μεταξύ άλλων, οφείλει να μη δέχεται οποιεσδήποτε παροχές σε χρήμα ή είδος που θίγουν την αξιοπιστία, την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του. Οπως και να μην επιδιώκει ούτε και να δέχεται τη διαφημιστική χρήση του ονόματος, της φωνής και της εικόνας του, παρά μόνον για κοινωφελείς σκοπούς».
Ακούγοντας κάθε μέρα συναδέλφους να διαφημίζουν (αντιδεοντολογικώς) από κουρτίνες και πλοηγούς μέχρι ουίσκι και μπίρες (!), πραγματικά αναρωτιέμαι αν κάπου κι εμείς οι ίδιοι έχουμε απολέσει από καιρό τη σοβαρότητα του ρόλου μας. Θα το θέσω ευθέως: Πόσο αξιόπιστες είναι σήμερα οι οικονομικές αναλύσεις ενός δημοσιογράφου που διαφημίζει μια τράπεζα; Δεν θα έχει ευθύνη αν αυτή μεθαύριο βαρέσει κανόνι; Ή και γενικότερα, πώς μπορούμε ως χώρος να πείθουμε τους πολίτες για τη σοβαρότητα, την αντικειμενικότητα και την αμεροληψία μας στα τόσο σημαντικά σημερινά προβλήματα, όταν μας ακούν παράλληλα να ασχολούμαστε με τη χοληστερίνη, ισχυριζόμενοι, μάλιστα, ότι ειδικώς στην Ελλάδα έχει αποδειχθεί πως ένα συγκεκριμένο προϊόν είναι πραγματικός εχθρός της; Προφανώς, στη δύσκολη αυτή εποχή, ο χώρος μας χρειάζεται χορηγούς για να επιβιώσει. Αλλά είναι εντελώς διαφορετικό να παρεμβάλλεται π. χ. σε μια ραδιοφωνική εκπομπή ένα σποτ της χορηγίας κι άλλο τη διαφήμιση του προϊόντος να την αναλαμβάνει ο ίδιος ο παρουσιαστής - δημοσιογράφος, λες και είναι υπάλληλος κάποιας εταιρείας. Εν ολίγοις, μέσα στη διάχυτη αμφισβήτηση που δεχόμαστε, αναρωτιέμαι πόσο βοηθάει το επάγγελμά μας ακόμη και καταξιωμένοι δημοσιογράφοι να γίνονται (με το αζημίωτο) πλασιέ του κύρους τους «εις υγείαν» μιας μπίρας…
Ως συνήθως, απλός και ουσιώδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου