Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Ζήτω η νέα κυβέρνηση: "Η κυβέρνηση της αριστεράς"

Τελικά όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε προεκλογικά λοιδορώντας τον Σαμαρά, ότι ο κόσμος θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας και όχι αυτοδυναμίας, με ποιον σκεφτόταν ότι θα μπορούσε να συνεργαστεί μετά τις εκλογές. Ορίστε κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεργαστήτε. Αλλά φυσικά δεν το κάνετε γιατί λέει ο κόσμος θέλει κυβέρνηση αριστεράς. Άλλο παραμύθι κι αυτό, αλλά πολύ ενδεικτικό των προθέσεων. Είστε οι πολιτικοί νεόπλουτοι της Ελλάδας. Ντροπή σας υποκριτές.

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Τελικά τι στο @#$@$%&* ψηφίσαμε

Καλά ρε Τσίπρα, σε ψηφίσανε από αντίδραση ή από εμπιστοσύνη;
Φυσικά θα μου πεις από εμπιστοσύνη γιατί το άλλο σε ακυρώνει.
Εφόσον είναι το δεύτερο τότε γιατί δεν κάνεις κάτι; Αν οι ψηφοφόροι σε θέλανε μόνο σου να αποφασίζεις θα σου δίνανε αυτοδυναμία. Δεν στη δώανε κι αυτό σημαίνει ότι θέλουν να συνεργαστείς για να βρεθεί λύση.
Άλλωστε εσύ δεν ήσουν που είχες φαγωθεί για κυβερνήσεις συνεργασίας προεκλογικά;
Εσύ δεν λοιδωρούσες τον Σαμαρά που ζητούσε αυτοδυναμία;
Τώρα τι έγινε; Εκβιάζεις εσύ για αυτοδυναμία;
Μήπως αυτό αποδεικνύει ότι είσαι κι εσύ ένα κομάτι του παλαιοκοματικού συστήματος;

Έλα τώρα πρέπει να το παραδεχτείς. Αν δεν ησουν ίδιος γιατί να πάρεις την εντολή και να την κουβαλάς για τρεις μέρες εφόσον ήξερες ότι δεν έβγαινε;
 Για ποιον άλλο λόγο θα το έκανες εκτός από αυτό το μικροπολιτικό πάθος που κατατρώει τον κάθε πολιτικάντη.
Ξέρεις ο κόσμος που προδόθηκε από το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ παλιότερα το χαζοπερίμενε. Δεν αιφνιδιάστηκε. Ήταν περίπου συνυπεύθυνος.
 Όμως αν αυτοί που σε ψηφίσανε σε εμπιστεύθηκαν, θα σε εγκαταλείψουν με έναν πολύ επώδυνο τρόπο όταν καταλάβουν ότι τους πρόδωσες.

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Φταίει ο δικοματισμός;

ΓΕΓΟΝΟΣ 1: Από το 1981 και μετά, δηλαδή όσο είμαστε μέσα στην ΕΕ,
                       έχουν περάσει 31 χρόνια. Από αυτά η ΝΔ, δηλαδή το ένα
                       από τα δύο κόματα του δικοματισμού κυ βέρνησε 3+5=8 
                       χρόνια. Από αυτά τα 4 χρόνια (3+1) με ισχνή πλειοψηφία\
                       (1-2 βουλευτές)
ΓΕΓΟΝΟΣ 2: Μετά τη δικτατορία η αριστερά είχε το πανω χέρι. Είχε
                       μονοπωλήσει το δικαίωμα του να λέγεσαι δημοκρατικός,
                       προοδευτικός, αγωνιστής ακόμη και ανθρωπιστής καθώς
                       και το δικαίωμα του να έχεις  δίκιο και την καλή πρόθεση
                       Η δεξιά κουβαλούσε τις ενοχές μιας χούντας που ποτέ
                       στην ουσία δεν αποδέχτηκε με αποτέλεσμα να "βοβάται να
                       αρθρώσει λόγο αποφασιστικό.
ΓΕΓΟΝΟΣ 3: Από το 1993 και μετά, δηλαδή ουσιαστικά μετα την απ-
                       ελευθέρωση των ιδιωτικών ηλεκτρονικών ΜΜΕ, η αρι-
                       στερά καπέλωσε ( με ηθικούς ή ανήθικους τρόπους) κάθε
                       ΜΜΕ. Τρανή απόδειξη η σχεδόν ολοκληρωτική έλειψη
                       "δεξιών" δημοσιογράφων (ειναι δεν είναι 5-6 τα γνωστά
                       ονόματα) καθώς και το κλείσιμο κάθε ιστορικής εφημερί-
                       δας του δεξιού χώρου. Και σαν σφραγίδα έπεσε η διαμάχη
                       Παπανδρέου-Ψυχάρη αλλά και Παπανδρέου-Ελευθροτυπίας
                       για τον δανεισμό που καταγγέλθηκε ότι δεν επέτρεψε ο
                       Παπανδρέου.
ΓΕΓΟΝΟΣ 4: Οι 2 ισχυρές και μακροχρόνιες κυβερνησεις Α. Παπανδρέου
                       και Σημίτη κατάφεραν να αλλοτριώσουν εντελώς τη δημόσια
                       διοίκηση εισάγωντας έναν κοματικό στρατό. Κάτι τέτοιο προ-
                       σπάθησε να το κάνει και η ΝΔ αλλά απέτυχε κι αυτό
                       επιβεβαιώνεται από τα αποτελέσματα των συνδικαλιστικών
                       εκλογών στα διάδορα κομάτια της δημόσιας διοίκησης.
                       Για παράδειγμα νευραλγικοί τομείς όπως ΔΕΚΟ, ΕΡΤ,
                       Εφορίες τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ παίρνουν σταλινικές
                       διαστάσεις.
Κι αυτα είναι μόνο λίγα επιχειρήματα που αποδεικνύουν μια μονόπλευρη μονοκοματική κατάσταση στην Ελλάδα μετά τη δικτατορία. Μήπως τελικά δεν έφταιξε ο δικοματισμός αλλά ο μονοκοματισμός;