Η λύση ενός ανθρώπου έξω από το πολιτικό σύστημα

Μπορεί πρόσκαιρα να φαντάζει καλό, αλλά δημιουργεί κακό προηγούμενο. Μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για διορισμένο άνθρωπο, διορισμένο από το σύστημα το οποίο όλοι κατηγορούμε. Μήπως είναι ένα έξυπνο κόλπο του συστήματος για να συνεχίσει να εξουσιάζει. Και φυσικά ως σύστημα δεν εννοώ τους πολιτικούς μας, μιας και αυτοί είναι διορισμένοι από το σύστημα συμφερόντων που κυβερνά αυτόν τον τόπο τόσα χρόνια. Κι αν το δούμε λίγο πιο προσεκτικά, η προηγούμενη μέθοδος "διορισμού" μέσω εκλογών ίσως ήταν καλύτερη γιατί σου έδινε τη δυνατότητα (τουλάχιστο) να ελπίζεις ότι μπορείς με την κρίση σου να επηρεάσεις τη ζωή σου. Τώρα είναι σα να μας λένε ότι δεν πρέπει να αποφασίζουμε εμείς γιατί αποφασίζουμε λάθος τόσα χρόνια. Για σκέψου, επικίνδυνο δεν είναι;

Λίγη τσίπα πρόεδρε

Αν είχε λίγη τσίπα ο πρόεδρος της βουλής θα είχε παραιτηθεί. Αλλά που τέτοιο πράγμα...

Ότι και να κάνεις φταις

Πριν έφταιγε ο Σαμαράς γιατί δεν συναινούσε. Τώρα φταίει ο Σαμαράς γιατί συναίνεσε.

Όταν μια χώρα γυρίζει γύρω από ένα κόμα

Τον παππού του δεν τον θυμάμαι. Είμαι νεότερος. Απλά ξέρω ότι κάπως συμμετείχε κι αυτό στο πραξικόπημα.
Τον πατέρα του τον έζησα. Μεγάλωσα στα χρόνια του. Ήταν βουτηγμένος μέσα στο ψέμα και στην κοροϊδία. Κατέστρεψε ότι παραγωγικό είχε αυτή η χώρα και συμμετείχε στη μετατροπή της ΕΟΚ σε ΕΕ, δηλαδή από ένα όραμα Ευρωπαϊκής ομοσπονδίας σε μια τραπεζική ένωση. Ήταν αυτός που κατέστρεψε κάθε πολυφωνία στα ΜΜΕ κλείνοντας όλο τον αντίπαλο τύπο.
Ήταν αυτός που συμφώνησε οι επιδοτήσεις από την ΕΕ να πάνε μόνο σε μη παραγωγικές κατευθύνσεις, καταστρέφοντας κάθε τι το παραγωγικό.
Ήταν αυτος που κρατικοποίησε τα πάντα τη στιγμή που έπρεπε να γίνει ακριβως το αντίθετο.
Και κάθε φορά που κινδύνευε ο ίδιος και το κόμα, μετέτρεπε τον κίνδυνο σε κίνδυνο της χώρας. Από το στόμα του ακούστηκε το πιο διχαστικό σύνθημα που ακούστηκε ποτέ στην Ελλάδα: "Ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά". Όταν η Ελλάδα χρειαζόταν να ξεχάσει τις πληγές του εμφυλίου αυτός τις σκάλιζε και τις μάτωνε μόνο και μόνο για να αντλήσει ψήφους.
Κι όταν φαινόταν πια ότι η κακιά δεξιά θα έπαιρνε την εξουσία, φρόντισε να την αποδυναμώσει με τον πιο ανηθικο τρόπο, μ' ένα εκλογικό νόμο κομένο και ραμένο στα μέτρα του. Δεν έχει σημασία αν η χώρα είναι ακυβέρνητη. Αρκει που δεν θα την κυβερνούν οι άλλοι. Ή αυτός ή κανένας. Και βέβαια θεωρούσε τον εαυτό του βαθιά δημοκράτη και προοδευτικό.
Πέρασε μια περίοδος περιορισμένων δυνατοτήτων (Του Μητσοτάκη, με 1 ψηφο) και ηρθε Ξανά το ΠΑΣΟΚ με τον Σημίτη. Μια περίοδος ανάπτυξης που όμως ήταν πλαστή. Τα δανεικά πήγαιναν σύννεφο και η είσοδος στην ΟΝΕ σύμφωνα με τους τωρινούς ηγέτες, ήταν λάθος και με πλαστά στοιχεία. Όλα τα άλλα κόλπα της ΠΑΣΟΚικης διοίκησης συνεχίστηκαν με την ίδια ή και μεγαλύτερη ένταση.
Η περίοδος Καραμανλή χαρακτηρίστηκε από μια κυβερνητική θητεία περιορισμένων δυνατοτήτων λόγω μειωμένων ικανοτήτων από τη μια, αλλά και εξαιτίας μιας υερβολικά ισχυρής αντιπολίτευσης (συνεπικουρούμενης από πανίσχυρα ΜΜΕ,δημοσια διοίκηση και παρακρατικούς μηχανισμούς)
Η κυβέρνηση αυτή έπεσε με έναν εκβιασμό για εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας. Έναν εκβιασμό που έδειξε ότι ο Παπανδρέου δεν σέβεται κανενα θεσμό. Αλλά το ίδιο έδειξε και ο πρόεδρος. Ουτε αυτός σεβόταν το θεσμό του.
Από την πρώτη μέρα διακυβέρνησης ο Παπανδρέου για να γλυτώσει το κόμα του από τα προεκλογικά ψεύδη, φούσκωσε το έλειμμα και μας έβαλε στο ΔΝΤ. Είναι πλεόν γενικά παραδεκτό. Μπορεί να μπαίναμε τελικά, έτσι κι αλλιώς, αλλά αν έμπαινε πρώτη η Ιρλανδία θα ήταν διαφορετικά για μας. Κι από τότε άρχισαν οι εκβιασμοι.Πρώτα στους βουλευτές του, μετά στο λαό και τέλος προς όλους.
Κι όλα αυτά για να μην χάσει το ΠΑΣΟΚ την εξουσία. Πρώτα τα ΠΑΣΟΚ. Μετά όλοι οι άλλοι.
Όταν εκβίαζε για το μεσοπρόθεσμο, είπε το εξής τραγικό στη βουλή " Στις αρχές του 2009, έπρεπε να παρθούν κάποια μέτρα από την τότε κυβέρνηση, τα οποία αν είχαν παρθεί, δεν θα είχαμε φτάσει σήμερα εδώ που είμαστε..."
Θυμίζω ότι τότε ο Καραμανλής είχε καλέσει τους αρχηγούς των κομάτων σε συσνενόηση για μην καταστραφεί η Ελλάδα. Τότε ο Παπανδρέου αρνήθηκε τα πάντα άρχισε τον εκβιασμό για τις εκλογές.
Αυτό σημαίνει ότι ήξερε από τότε (τουλάχιστον) την κατάσταση, αλλά έκανε τα πάντα για να εμποδίσει τη σωτηρία της Ελλάδας προκειμένου να πάρει την εξουσία.
Κι ερχεται τώρα να δείχνει τα δόντια του. Κρατιέται με κάθε τρόπο στην εξουσία και δεν τον ενδιαφέρει στο ελάχιστο η Ελλάδα.
Πρώτα το ΠΑΣΟΚ...