Δεν γίνονται οι μεσογειακοί αγώνες στη Λάρισα. Θα γινόταν ποτέ αυτό αν ήταν να γίνουν στην Αθήνα;
Που είναι ο υπουργός να μας πει γιατί;
Θα τον καλέσει κανένας δημοσιοκάφρος να μας εξηγήσει γιατί;
Ακούει κανείς;
Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011
Κανείς δεν θα απολογηθεί γι' αυτό Νο 1
Δεν γινεται η ΜΕΘ η παίδων στο πανεπιστημιακό Λάρισας που είναι δωρεά του ιδρύματος Νιάρχου γιατί δεν προσλαμβάνουν 6 γιατρούς και 15 νοσηλευτές. Κανείς δεν θα απολογηθεί γι' αυτό; Που είναι ο λαλίστατος υπουργός να μας εξηγήσει με την απαράμιλη ειλικρίνειά του (ξέρετε αυτή που του είπαν οι επικοινωνιλόγοι, να ενώνει τα φρύδια του) να μας εξηγήσει λοιπόν τους σοβαρούς λόγους που διορίζει διοικητικούς και δεν διορίζει επιστήμονες. Όπως μου είπε κάποιος, ας απολύσουν 5-6 γυμναστές και κουρείς από τη βουλή. Θα βγάλουν έτσι τα λεφτά για την ΜΕΘ παίδων. Ρε σεις δεν μιλάμε για μια οποια υπηρεσία. Η ΜΕΘ παίδων θα σωσει τη ζωή σε κάποια παιδάκια. Το καταλαβαίνετε; Κόψτε από αλλού και σώστε παιδιά. Τι άλλο να σας πει κανείς;
Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011
Μπράβο Στονεξαφανισμένο ΣΥΡΙΖΑ
Έχει δίκιο ο Vasper ( http://vaspersview.blogspot.com )
Για δες πότε διάλεξαν οι εξαφανισμένοι να κάνουν αισθητήτην παρουσία τους. Μαζί με το πόρισμα για τη Seimens
Παπαδημούλη γιατί στο κάνανε αυτο;
Για δες πότε διάλεξαν οι εξαφανισμένοι να κάνουν αισθητήτην παρουσία τους. Μαζί με το πόρισμα για τη Seimens
Παπαδημούλη γιατί στο κάνανε αυτο;
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011
Με αφορμή την απεργία από έναν φίλο
ΑΠΕΡΓΙΑ 20 /1 /2011
Είμαστε όλοι μάρτυρες μιας ιστορικής διαδικασίας κατά την οποία ελεύθεροι πολίτες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της υγείας, αφού κεφαλαιοποιήθηκαν οι ίδιοι και ο απ' αυτούς παραγόμενος πλούτος, ως γραμμάτιο παραχωρούνται στους δανειστές μας από την πολιτική διοίκηση προς εξυπηρέτηση των χρεών της για τα οποία οι ίδιοι φέρουν ελάχιστη ή καμμία ευθύνη και ενώ ουδέποτε υπήρξε εκείνη συμπαραστάτης στον επαγγελματικό τους αγώνα.
Αναγνωρίζουμε την κρισιμότητα των στιγμών.
Διδασκόμαστε απο το απώτερο αλλά και εγγύς παρελθόν.
Θα αποτρέψουμε τον εξανδραποδισμό και δουλοποίηση
μεγάλουμέρους της κοινωνίας μας.
Θα διδάξουμε στα παιδιά μας ,με το παράδειγμά μας,
αλληλεγγύη και ελευθερία.-
Είμαστε όλοι μάρτυρες μιας ιστορικής διαδικασίας κατά την οποία ελεύθεροι πολίτες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της υγείας, αφού κεφαλαιοποιήθηκαν οι ίδιοι και ο απ' αυτούς παραγόμενος πλούτος, ως γραμμάτιο παραχωρούνται στους δανειστές μας από την πολιτική διοίκηση προς εξυπηρέτηση των χρεών της για τα οποία οι ίδιοι φέρουν ελάχιστη ή καμμία ευθύνη και ενώ ουδέποτε υπήρξε εκείνη συμπαραστάτης στον επαγγελματικό τους αγώνα.
Αναγνωρίζουμε την κρισιμότητα των στιγμών.
Διδασκόμαστε απο το απώτερο αλλά και εγγύς παρελθόν.
Θα αποτρέψουμε τον εξανδραποδισμό και δουλοποίηση
μεγάλουμέρους της κοινωνίας μας.
Θα διδάξουμε στα παιδιά μας ,με το παράδειγμά μας,
αλληλεγγύη και ελευθερία.-
Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011
Η «γκάφα» αποκάλυψε σύστημα χειραγώγησης των πληροφοριών
18/01/2011
Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
Η δημοσιοποίηση λανθασμένων πληροφοριών για την ταυτότητα της Γερμανίδας που συνελήφθη την προηγούμενη εβδομάδα ονομάστηκε (κατ’ ευφημισμόν) γκάφα. Κατά την γνώμη μου, δεν είναι ακριβώς έτσι.
Ονομάζουμε γκάφα ένα τυχαίο λάθος που οφείλεται σε επιπολαιότητα, βιαστική εκτίμηση ή λανθασμένη και αδιασταύρωτη πληροφόρηση.
Όλα αυτά συνέτρεξαν στην περίπτωση της 27χρονης Γερμανίδας (πράγματα ανεπίτρεπτα και καταδικαστέα όταν προέρχονται από δημόσιους λειτουργούς ή λειτουργούς της ενημέρωσης).
Αλλά δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτά. Από την ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ πληροφορηθήκαμε ότι λειτουργεί στον χώρο της ροής (της διοχέτευσης, καλύτερα) των πληροφοριών ένα καινοφανές και αντιδεοντολογικό δημοσιογραφικά σύστημα.
Μάθαμε ότι υπάρχει ένα σύστημα «άτυπης ενημέρωσης», βάσει του οποίου, προφανώς, η Αστυνομία δίνει πληροφορίες στους εκπροσώπους του Τύπου (μασημένη τροφή δηλαδή), προκειμένου αυτές να μεταδοθούν στην κοινή γνώμη.
Η έννοια της «άτυπης ενημέρωσης» στην δημοσιογραφία δεν υπάρχει, δεν πρέπει να υπάρχει. Η μόνη αποδεκτή πρακτική είναι αυτή της off the record ενημέρωσης, που γίνεται από πολιτικά πρόσωπα και τις Αρχές, με την εκ μέρους των δημοσιογράφων υποχρέωση να μην μεταδώσουν τίποτε. Αλλά να χρησιμοποιήσουν αυτήν την background ενημέρωση ως υπόβαθρο για να είναι πιο ακριβείς στις αναλύσεις και στις προβλέψεις τους όταν ενημερώνουν την κοινή γνώμη.
Το ιδιότυπο και απαράδεκτο σύστημα της «άτυπης ενημέρωσης» εξυπηρετεί οτιδήποτε άλλο εκτός από την Ενημέρωση. Καταργεί την δημοσιογραφική έρευνα, οδηγεί στα γνωστά «ρεπορτάζ-καρμπόν», όπου όλοι μεταδίδουν τα ίδια χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να συλλέξει ο καθένας τα δικά του στοιχεία, εξαφανίζει τις «αποκλειστικότητες», εξουδετερώνει το δημοσιογραφικό λειτούργημα και, το κυριότερο, χειραγωγεί την ενημέρωση, καθιστώντας τους δημοσιογράφους εξαρτώμενους από την εξουσία – όποια κι’ αν είναι αυτή.
Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στον τομέα του αστυνομικού ρεπορτάζ και ειδικότερα της τρομοκρατίας. Συμβαίνει παντού. Τα ομοιόμορφα ρεπορτάζ έχουν εξελιχθεί σε τυποκτόνο επιδημία. Καθημερινά βλέπουμε παντού να δημοσιεύονται οι ίδιες πληροφορίες από την κυβέρνηση, τα κόμματα, τους θεσμούς. Πανομοιότυπα ρεπορτάζ, με αναφορές σε «κύκλους» (που είναι οι ίδιοι για όλους), αναλύσεις που εμφανίζουν τα πρόσωπα της επικαιρότητας να οργίζονται, να θλίβονται, να προβληματίζονται, διοχέτευση ευνοϊκών πληροφοριών από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους, που διαψεύδονται μεν, αλλά έχουν κάνει τη δουλειά τους.
Ο τρόπος, όμως, που (αποκαλύφθηκε πως) λειτουργεί η ΕΛ.ΑΣ είναι εξοργιστικός. Και καθόλου αθώος. Η προέλευσή του είναι πολιτική και αποδεικνύει ότι είχε εγκαινιασθεί μια πρακτική που σκοπό είχε τον έλεγχο των μεταδιδόμενων πληροφοριών. Έδιναν στους δημοσιογράφους τις πληροφορίες που ήθελαν στο πιάτο και έτσι εκείνοι δεν χρειαζόταν να «σκαλίζουν». Αλλά ούτε και αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να τους εγκαλέσει ο αρχισυντάκτης τους, αν κάποιος άλλος συνάδελφός τους, εργαζόμενος σε άλλο μέσο, εύρισκε και δημοσίευε κάτι παραπάνω.
Με αυτόν τον τρόπο εκπονήθηκε και εκτελέστηκε ένα σατανικό σχέδιο κατάργησης της δημοσιογραφίας. Με αιχμή του δόρατος την ίδια την Αστυνομία. Ποιος τους τα έμαθε άραγε αυτά; Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής φαίνεται ότι βρήκε μία κατάσταση, εξαιτίας της οποίας εκτέθηκε και ο ίδιος.
Με αφορμή την «γκάφα», έδωσε εντολή απαγόρευσης μετάδοσης πληροφοριών αν δεν έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες και αν δεν έχουν προηγουμένως διασταυρωθεί όλα τα στοιχεία. Με την επισήμανση η ενημέρωση να γίνεται μόνο με επίσημο τρόπο, δηλαδή με επίσημη ανακοίνωση (και προφανώς όχι με «άτυπη ενημέρωση»).
Δεν ήταν αυτό αυτονόητο; Μπορεί η αστυνομία να πετά τις πληροφορίες της φύρδην μύγδην, αδιαφορώντας για τις συνέπειες; Όχι, βέβαια. Δεν χρειαζόταν φιλοσοφία για να το γνωρίζουν αυτό οι αρμόδιοι. Το γνώριζαν μια χαρά – διαφορετικά έπρεπε ήδη να έχουν απομακρυνθεί από τις θέσεις τους. Δεν απομακρύνθηκαν, διότι εγκαινίασαν αυτήν την πρακτική με πολιτική επίνευση και προστασία.
Τα δε επιχειρήματα που χρησιμοποίησε το Γραφείο Τύπου της ΕΛ.ΑΣ είναι τόσο σαθρά, όσο και η πρακτική τους. Μας είπαν ότι το έκαναν επειδή τους πήρε ο πόνος μήπως και δημιουργηθούν «εσφαλμένες εντυπώσεις» - σιγά μην στάξει η ουρά του γαϊδάρου, δηλαδή.
Παραδέχονται την «άτυπη ενημέρωση» και λένε ότι στην διάρκειά της έσπευσαν να «αποκαλύψουν» την συγγενική σχέση της συλληφθείσας με μέλος της «ΡΑΦ – Φράξια Κόκκινος Στρατός», ώστε, λέει, να προληφθεί η δημιουργία εντυπώσεων (πάλι ο πόνος για τις εντυπώσεις) εμπλοκής μέλους της ΡΑΦ.
Αν και ακατανόητο το κείμενο, αντιλαμβανόμεθα ότι θέλουν να πουν ότι προσπάθησαν να αποτρέψουν αυτό το οποίο τελικά πέτυχαν: Να μην θεωρηθεί ότι εμπλέκεται στην υπόθεση μέλος της ΡΑΦ, ενώ απλώς επρόκειτο για την κόρη μέλους της ΡΑΦ.
Και βέβαια, καθόλου δεν ήταν αυτός ο (επικοινωνιακός) σκοπός τους. Ο σκοπός τους ήταν να δώσουν οι ίδιοι ένα εντυπωσιακό στοιχείο (ότι δηλαδή έπιασαν την κόρη της παλιάς τρομοκράτισσας), στο πλαίσιο της σπουδής τους να εμφανίζουν συνεχώς «επιτυχίες», αν και όλοι γνωρίζουμε ότι περπατούν πάνω σε κινούμενη άμμο.
Οι δημοσιογράφοι μετέδωσαν την πληροφορία επειδή πράγματι ήταν εντυπωσιακή. Όλοι έγραψαν και είπαν ότι επρόκειτο για πληροφορία που έδωσε η ίδια η Αστυνομία. Αν, όμως, έστω και αυτή η αδιασταύρωτη πληροφορία είχε δοθεί ως off the record ενημέρωση (με την υποσημείωση ότι το θέμα ερευνάται και απλώς αναφέρεται για να ξέρουν οι δημοσιογράφοι πως μπορεί να «σκάσει» και αυτό), τότε όποιος το δημοσίευε, θα το είχε κάνει με δική του ευθύνη.
Τώρα, το στοιχείο του εντυπωσιασμού (και της τρομερής «επιτυχίας») έγινε μπούμερανγκ γι’ αυτούς που το διοχέτευσαν. Καταφέρνοντας απλώς να κάνουν οι ίδιοι εντύπωση. Αλγεινή!
Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
Η δημοσιοποίηση λανθασμένων πληροφοριών για την ταυτότητα της Γερμανίδας που συνελήφθη την προηγούμενη εβδομάδα ονομάστηκε (κατ’ ευφημισμόν) γκάφα. Κατά την γνώμη μου, δεν είναι ακριβώς έτσι.
Ονομάζουμε γκάφα ένα τυχαίο λάθος που οφείλεται σε επιπολαιότητα, βιαστική εκτίμηση ή λανθασμένη και αδιασταύρωτη πληροφόρηση.
Όλα αυτά συνέτρεξαν στην περίπτωση της 27χρονης Γερμανίδας (πράγματα ανεπίτρεπτα και καταδικαστέα όταν προέρχονται από δημόσιους λειτουργούς ή λειτουργούς της ενημέρωσης).
Αλλά δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτά. Από την ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ πληροφορηθήκαμε ότι λειτουργεί στον χώρο της ροής (της διοχέτευσης, καλύτερα) των πληροφοριών ένα καινοφανές και αντιδεοντολογικό δημοσιογραφικά σύστημα.
Μάθαμε ότι υπάρχει ένα σύστημα «άτυπης ενημέρωσης», βάσει του οποίου, προφανώς, η Αστυνομία δίνει πληροφορίες στους εκπροσώπους του Τύπου (μασημένη τροφή δηλαδή), προκειμένου αυτές να μεταδοθούν στην κοινή γνώμη.
Η έννοια της «άτυπης ενημέρωσης» στην δημοσιογραφία δεν υπάρχει, δεν πρέπει να υπάρχει. Η μόνη αποδεκτή πρακτική είναι αυτή της off the record ενημέρωσης, που γίνεται από πολιτικά πρόσωπα και τις Αρχές, με την εκ μέρους των δημοσιογράφων υποχρέωση να μην μεταδώσουν τίποτε. Αλλά να χρησιμοποιήσουν αυτήν την background ενημέρωση ως υπόβαθρο για να είναι πιο ακριβείς στις αναλύσεις και στις προβλέψεις τους όταν ενημερώνουν την κοινή γνώμη.
Το ιδιότυπο και απαράδεκτο σύστημα της «άτυπης ενημέρωσης» εξυπηρετεί οτιδήποτε άλλο εκτός από την Ενημέρωση. Καταργεί την δημοσιογραφική έρευνα, οδηγεί στα γνωστά «ρεπορτάζ-καρμπόν», όπου όλοι μεταδίδουν τα ίδια χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να συλλέξει ο καθένας τα δικά του στοιχεία, εξαφανίζει τις «αποκλειστικότητες», εξουδετερώνει το δημοσιογραφικό λειτούργημα και, το κυριότερο, χειραγωγεί την ενημέρωση, καθιστώντας τους δημοσιογράφους εξαρτώμενους από την εξουσία – όποια κι’ αν είναι αυτή.
Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στον τομέα του αστυνομικού ρεπορτάζ και ειδικότερα της τρομοκρατίας. Συμβαίνει παντού. Τα ομοιόμορφα ρεπορτάζ έχουν εξελιχθεί σε τυποκτόνο επιδημία. Καθημερινά βλέπουμε παντού να δημοσιεύονται οι ίδιες πληροφορίες από την κυβέρνηση, τα κόμματα, τους θεσμούς. Πανομοιότυπα ρεπορτάζ, με αναφορές σε «κύκλους» (που είναι οι ίδιοι για όλους), αναλύσεις που εμφανίζουν τα πρόσωπα της επικαιρότητας να οργίζονται, να θλίβονται, να προβληματίζονται, διοχέτευση ευνοϊκών πληροφοριών από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους, που διαψεύδονται μεν, αλλά έχουν κάνει τη δουλειά τους.
Ο τρόπος, όμως, που (αποκαλύφθηκε πως) λειτουργεί η ΕΛ.ΑΣ είναι εξοργιστικός. Και καθόλου αθώος. Η προέλευσή του είναι πολιτική και αποδεικνύει ότι είχε εγκαινιασθεί μια πρακτική που σκοπό είχε τον έλεγχο των μεταδιδόμενων πληροφοριών. Έδιναν στους δημοσιογράφους τις πληροφορίες που ήθελαν στο πιάτο και έτσι εκείνοι δεν χρειαζόταν να «σκαλίζουν». Αλλά ούτε και αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να τους εγκαλέσει ο αρχισυντάκτης τους, αν κάποιος άλλος συνάδελφός τους, εργαζόμενος σε άλλο μέσο, εύρισκε και δημοσίευε κάτι παραπάνω.
Με αυτόν τον τρόπο εκπονήθηκε και εκτελέστηκε ένα σατανικό σχέδιο κατάργησης της δημοσιογραφίας. Με αιχμή του δόρατος την ίδια την Αστυνομία. Ποιος τους τα έμαθε άραγε αυτά; Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής φαίνεται ότι βρήκε μία κατάσταση, εξαιτίας της οποίας εκτέθηκε και ο ίδιος.
Με αφορμή την «γκάφα», έδωσε εντολή απαγόρευσης μετάδοσης πληροφοριών αν δεν έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες και αν δεν έχουν προηγουμένως διασταυρωθεί όλα τα στοιχεία. Με την επισήμανση η ενημέρωση να γίνεται μόνο με επίσημο τρόπο, δηλαδή με επίσημη ανακοίνωση (και προφανώς όχι με «άτυπη ενημέρωση»).
Δεν ήταν αυτό αυτονόητο; Μπορεί η αστυνομία να πετά τις πληροφορίες της φύρδην μύγδην, αδιαφορώντας για τις συνέπειες; Όχι, βέβαια. Δεν χρειαζόταν φιλοσοφία για να το γνωρίζουν αυτό οι αρμόδιοι. Το γνώριζαν μια χαρά – διαφορετικά έπρεπε ήδη να έχουν απομακρυνθεί από τις θέσεις τους. Δεν απομακρύνθηκαν, διότι εγκαινίασαν αυτήν την πρακτική με πολιτική επίνευση και προστασία.
Τα δε επιχειρήματα που χρησιμοποίησε το Γραφείο Τύπου της ΕΛ.ΑΣ είναι τόσο σαθρά, όσο και η πρακτική τους. Μας είπαν ότι το έκαναν επειδή τους πήρε ο πόνος μήπως και δημιουργηθούν «εσφαλμένες εντυπώσεις» - σιγά μην στάξει η ουρά του γαϊδάρου, δηλαδή.
Παραδέχονται την «άτυπη ενημέρωση» και λένε ότι στην διάρκειά της έσπευσαν να «αποκαλύψουν» την συγγενική σχέση της συλληφθείσας με μέλος της «ΡΑΦ – Φράξια Κόκκινος Στρατός», ώστε, λέει, να προληφθεί η δημιουργία εντυπώσεων (πάλι ο πόνος για τις εντυπώσεις) εμπλοκής μέλους της ΡΑΦ.
Αν και ακατανόητο το κείμενο, αντιλαμβανόμεθα ότι θέλουν να πουν ότι προσπάθησαν να αποτρέψουν αυτό το οποίο τελικά πέτυχαν: Να μην θεωρηθεί ότι εμπλέκεται στην υπόθεση μέλος της ΡΑΦ, ενώ απλώς επρόκειτο για την κόρη μέλους της ΡΑΦ.
Και βέβαια, καθόλου δεν ήταν αυτός ο (επικοινωνιακός) σκοπός τους. Ο σκοπός τους ήταν να δώσουν οι ίδιοι ένα εντυπωσιακό στοιχείο (ότι δηλαδή έπιασαν την κόρη της παλιάς τρομοκράτισσας), στο πλαίσιο της σπουδής τους να εμφανίζουν συνεχώς «επιτυχίες», αν και όλοι γνωρίζουμε ότι περπατούν πάνω σε κινούμενη άμμο.
Οι δημοσιογράφοι μετέδωσαν την πληροφορία επειδή πράγματι ήταν εντυπωσιακή. Όλοι έγραψαν και είπαν ότι επρόκειτο για πληροφορία που έδωσε η ίδια η Αστυνομία. Αν, όμως, έστω και αυτή η αδιασταύρωτη πληροφορία είχε δοθεί ως off the record ενημέρωση (με την υποσημείωση ότι το θέμα ερευνάται και απλώς αναφέρεται για να ξέρουν οι δημοσιογράφοι πως μπορεί να «σκάσει» και αυτό), τότε όποιος το δημοσίευε, θα το είχε κάνει με δική του ευθύνη.
Τώρα, το στοιχείο του εντυπωσιασμού (και της τρομερής «επιτυχίας») έγινε μπούμερανγκ γι’ αυτούς που το διοχέτευσαν. Καταφέρνοντας απλώς να κάνουν οι ίδιοι εντύπωση. Αλγεινή!
Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011
Λοβέρδος ο μονιμως συνοφρυομένος...
Διαβάζω από την Καθημερινη, τις δηλώσεις Λοβέρδου για τους φαρμακοποιούς .
Λέει τα εξής σε κάποιο σημείο:
Ειδικώς για την απελευθέρωση του φαρμακευτικού επαγγέλματος, ο κοινωνικός διάλογος που διεξάγεται εδώ και μήνες, είχε καταλήξει σε δύο σημεία συμφωνίας (έκπτωση, συμπράξεις - εταιρείες αδειούχων φαρμακοποιών) καθώς και δύο σε σημεία διαφωνιών (μείωση πληθυσμιακού κριτηρίου και ελεύθερο ωράριο φαρμακοποιών). Όπως σας είχα ενημερώσει, απευθύνθηκα με τέσσερις επιστολές μου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας τα σχόλιά της. Η απάντηση με το σχετικό σχολιασμό ήλθε χθες. Τα σχόλια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δικαιώνουν τις αρχικές προτάσεις της κυβέρνησης, που εξέφρασα ο ίδιος στην αίθουσα αυτή.
Καταλήγω, λοιπόν, στις εξής ρυθμίσεις, που θα συμπεριληφθούν στο σχέδιο νόμου με τον πιο ξεκάθαρο και σαφή τρόπο:
- Απόλυτη απαγόρευση κάθε ιδιοκτησιακού περιορισμού.
- Εξαίρεση μόνο για τις πληθυσμιακές ανάγκες με σκοπό την...
Προσέξτε το άλμα. Υπάρχουν δύο διαφωνίες, πληθυσμιακό κριτήριο και ωράριο καθώς και δύο συμφωνίες, εταιρείες αδειούχων φαρμακοποιών και εκπτώσεις.
Ρωτάει λοιπόν την Ευρωπαική επιτροπή και καταλήγει στο εξής ακροβατικό και άπό πουθενά "προκύπτων" : "Απόλυτη απαγόρευση κάθε ιδιοκτησιακού περιορισμού.", δηλαδή ανοίξτε θείτσες κι εσείς φαρμακεία..., μπορείτε.
Όλο το ζουμί είναι εδώ. Προσέξτε.
Το κράτος επιδιώκει δύο πράγματα: μείωση κόστους και ανάπτυξη.
Μείωση κόστους μπορεί να γίνει με την μείωση του κέρδους του φαρμακοποιού και την έκπτωση. Αυτό, οι φαρμακοποιοί το δέχονται. Ουδεν πρόβλημα.
Όλα τα άλλα δεν καταλαβαίνω πως οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ας τα δούμε ένα ένα.
-Αύξηση των εφημερέυόντων φαρμακείων. Αν δηλαδή εφημερεύουν 3000 φαρμακεία το Σ/Κ στην Αττική, θα πουλιούνται πιο φτηνά τα φάρμακα ή μήπως θα αυξηθεί η κατανάλωση; Αντίθετα, μ' αυτό τον τρόπο σίγουρα θα αυξηθεί το κόστος λειτουργίας. Και νομίζω πως σε τέτοιες περιόδους όλοι επιδιώκουμε την μείωση του κόστους αυτού.
-Εταιρείες αδειούχων φαρμακοποιών. Θα μειώσει σίγουρα την ανεργία στον κλάδο αλλά πάλι, δεν βλέπω πως θα μειώσει το κόστος.
-Αλλαγή του πληθυσμιακού κριτηρίου. Αν σκεφτεί κανείς ότι έχουμε τα περισσότερα φαρμακεία ανα κάτοικο, τότε εύκολα καταλήγει στο ίδιο συμπέρσμα με το παραπάνω.
-Και έτσι καταλήγουμε σ' αυτό το εξαιρετικά ξεκάθαρο νομικό συμπέρασμα Λοβέρδου, "Απόλυτη απαγόρευση κάθε ιδιοκτησιακού περιορισμού". Πέσ'τε μου εσείς τώρα πως θα βοηθήσει αυτό. Μα φυσικά με την είσοδο στο επάγγελμα μη φαρμακοποιών και την μεταβίβαση του τζίρου των φαρμακείων και σε τρίτους. Εκεί είναι όλο το παιχνίδι. Τα τζιμάνια οι "τρο'ι'κανοί" θέλουν κομμάτι και μάλιστα μεγάλο, από κάθε πηγή πλούτου. Θα το πάρουν και από τους φαρμακοποιούς, όπως θα το πάρουν και από τους γιατρούς, τους δικηγόρους, τους συμβολαιογράφους, τους μηχανικούς, τους αρχιτέκτονες, τους χημικούς μηχανικούς και όλους όσους έχουν σαπίσει τον πισινό τους τόσα χρόνια για να έχουν μια αξιοπρεπή δουλεια χωρίς να εξαρτώνται σώνει και καλά από τα ρουσφέτια των πολιτικάντηδων.
Και ξερετε κάτι; Να πάρουν ένα κομάτι αυτού του πλούτου ως δικό μας μερίδιο ευθύνης. Αλλά να το πάρουν ανοιχτά όχι με προφάσεις και κόλπα πρώτον, και δεύτερον να το πάρουν χωρίς να μας καταστρέψουν. Δεν έχουν το δικαίωμα και δεν πρόκειται να τους αφήσουμε.
Λέει τα εξής σε κάποιο σημείο:
Ειδικώς για την απελευθέρωση του φαρμακευτικού επαγγέλματος, ο κοινωνικός διάλογος που διεξάγεται εδώ και μήνες, είχε καταλήξει σε δύο σημεία συμφωνίας (έκπτωση, συμπράξεις - εταιρείες αδειούχων φαρμακοποιών) καθώς και δύο σε σημεία διαφωνιών (μείωση πληθυσμιακού κριτηρίου και ελεύθερο ωράριο φαρμακοποιών). Όπως σας είχα ενημερώσει, απευθύνθηκα με τέσσερις επιστολές μου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας τα σχόλιά της. Η απάντηση με το σχετικό σχολιασμό ήλθε χθες. Τα σχόλια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δικαιώνουν τις αρχικές προτάσεις της κυβέρνησης, που εξέφρασα ο ίδιος στην αίθουσα αυτή.
Καταλήγω, λοιπόν, στις εξής ρυθμίσεις, που θα συμπεριληφθούν στο σχέδιο νόμου με τον πιο ξεκάθαρο και σαφή τρόπο:
- Απόλυτη απαγόρευση κάθε ιδιοκτησιακού περιορισμού.
- Εξαίρεση μόνο για τις πληθυσμιακές ανάγκες με σκοπό την...
Προσέξτε το άλμα. Υπάρχουν δύο διαφωνίες, πληθυσμιακό κριτήριο και ωράριο καθώς και δύο συμφωνίες, εταιρείες αδειούχων φαρμακοποιών και εκπτώσεις.
Ρωτάει λοιπόν την Ευρωπαική επιτροπή και καταλήγει στο εξής ακροβατικό και άπό πουθενά "προκύπτων" : "Απόλυτη απαγόρευση κάθε ιδιοκτησιακού περιορισμού.", δηλαδή ανοίξτε θείτσες κι εσείς φαρμακεία..., μπορείτε.
Όλο το ζουμί είναι εδώ. Προσέξτε.
Το κράτος επιδιώκει δύο πράγματα: μείωση κόστους και ανάπτυξη.
Μείωση κόστους μπορεί να γίνει με την μείωση του κέρδους του φαρμακοποιού και την έκπτωση. Αυτό, οι φαρμακοποιοί το δέχονται. Ουδεν πρόβλημα.
Όλα τα άλλα δεν καταλαβαίνω πως οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ας τα δούμε ένα ένα.
-Αύξηση των εφημερέυόντων φαρμακείων. Αν δηλαδή εφημερεύουν 3000 φαρμακεία το Σ/Κ στην Αττική, θα πουλιούνται πιο φτηνά τα φάρμακα ή μήπως θα αυξηθεί η κατανάλωση; Αντίθετα, μ' αυτό τον τρόπο σίγουρα θα αυξηθεί το κόστος λειτουργίας. Και νομίζω πως σε τέτοιες περιόδους όλοι επιδιώκουμε την μείωση του κόστους αυτού.
-Εταιρείες αδειούχων φαρμακοποιών. Θα μειώσει σίγουρα την ανεργία στον κλάδο αλλά πάλι, δεν βλέπω πως θα μειώσει το κόστος.
-Αλλαγή του πληθυσμιακού κριτηρίου. Αν σκεφτεί κανείς ότι έχουμε τα περισσότερα φαρμακεία ανα κάτοικο, τότε εύκολα καταλήγει στο ίδιο συμπέρσμα με το παραπάνω.
-Και έτσι καταλήγουμε σ' αυτό το εξαιρετικά ξεκάθαρο νομικό συμπέρασμα Λοβέρδου, "Απόλυτη απαγόρευση κάθε ιδιοκτησιακού περιορισμού". Πέσ'τε μου εσείς τώρα πως θα βοηθήσει αυτό. Μα φυσικά με την είσοδο στο επάγγελμα μη φαρμακοποιών και την μεταβίβαση του τζίρου των φαρμακείων και σε τρίτους. Εκεί είναι όλο το παιχνίδι. Τα τζιμάνια οι "τρο'ι'κανοί" θέλουν κομμάτι και μάλιστα μεγάλο, από κάθε πηγή πλούτου. Θα το πάρουν και από τους φαρμακοποιούς, όπως θα το πάρουν και από τους γιατρούς, τους δικηγόρους, τους συμβολαιογράφους, τους μηχανικούς, τους αρχιτέκτονες, τους χημικούς μηχανικούς και όλους όσους έχουν σαπίσει τον πισινό τους τόσα χρόνια για να έχουν μια αξιοπρεπή δουλεια χωρίς να εξαρτώνται σώνει και καλά από τα ρουσφέτια των πολιτικάντηδων.
Και ξερετε κάτι; Να πάρουν ένα κομάτι αυτού του πλούτου ως δικό μας μερίδιο ευθύνης. Αλλά να το πάρουν ανοιχτά όχι με προφάσεις και κόλπα πρώτον, και δεύτερον να το πάρουν χωρίς να μας καταστρέψουν. Δεν έχουν το δικαίωμα και δεν πρόκειται να τους αφήσουμε.
Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)