Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Τί στο διάολο γίνεται τέλος πάντων

Τον τελευταίο καιρό, έχω σταματήσει να γράφω στο blog. Πίστευα πως ήταν θέμα χρόνου, αλλά μάλλον ήταν μια απλή δικαιολογία. Σίγουρα έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι είναι μάλλον παράδοξο να κάθομαι εγώ να υπερασπίζομαι μια πολιτική την οποία δεν έχουν διάθεση να  υποστηρίξουν οι ίδιοι οι εμπνευστές και εκφραστές της.
Αλλά πάλι, δεν μπορεί να είναι αύτός ο λόγος μόνο.
Αυτό που πραγματικά συμβαίνει τους τελευταίους μήνες, είναι μια καταιγίδα επικοινωνιακής κυρίως μορφής. Υπουργοί της κυβέρνησης, κάθε μέρα, έχουν κάτι το εντυπωσιακό να πούνε. Κατι το τρανταχτό, απαισιόδοξο ή υπεραισιοδοξο. Κάτι που σε αφήνει άφωνο.
Όλοι αυτοί που μέχρι τώρα μας είχαν συνηθίσει σε μια έντονη και βάρβαρη κριτική τέτοιων κινήσεων έχουν γίνει θαυμαστές και αναμεταδότες όλων αυτών των κινήσεων. Αυτοί που δεν άφηναν μύγα να πέσει κάτω, τώρα καταπίνουν καμήλες ολόκληρες, λες και ξαφνικά από επαγγελματίες αγέρωχοι κι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι, έχουν γίνει πρωτάκια, άβγαλτοι, ψαρωμένα πιτσιρίκια.
Αν κάποιος υπουργός του πριν τολμούσε να αντιδράσει σε κακοπροαίρετη κριτική, ήταν φασίστας, λογοκριτής, καταχραστής εξουσίας και φυσικά ... δεξιός.
Τόλμησε κάποιος εκλεγμένος (ασήμαντο ε;) να τα βάλει με έναν δημοσιογράφο μισθοφόρο και ξεσηκώθηκε το σύμπαν όλο. Τώρα τα έβαλε ένας πανίσχυρος υπουργός με έναν ερασιτέχνη bloger και δεν άνοιξε μύτη.Μάλιστα, άκουγα σήμερα το μεσημέρι τον Θεοδόση Πάνου στον ANT1 Radio να λέει για την συγκεκριμένη είδηση ότι είναι μια καραμπινάτη περίπτωση συκοφαντικής δυσφήμισης, χωρίς να μας πει τι ακριβώς έχει γίνει. Βγήκε και η ετυμηγορία από πριν.
Μα τι οργάνωση είναι αυτή;
Και κάθε μέρα πρέπει ο αντιπολιτευόμενος πολίτης να κάθεται και να σκέφτεται κάθε μια από τις "ειδήσεις". Να ψάχνει να βρει αν τον δουλεύουν, αν του λένε αλήθεια ή αν έχουν πέσει κι αυτοι θύμα.
Που στο καλό να βρει χρόνο να το κάνει αυτό;
Αποτέλεσμα; Εγκαταλείπει. Κοιτάει τη δουλειά του, γιατί αρχίζει και να φοβάται επιπλέον. Μήπως δεν έχει ξαναγίνει;
Το σύστημα ΠΑΣΟΚ, Αντώνη, δεν είναι αστείο πράγμα. Είναι βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία. Κι δεν πολεμιέται με ευγένειες και καθωσπρεπεισμούς. Αυτό πήγε να κάνει ο προγενέστερός σου και ηττήθηκε κατα κράτος.
Ο πόλεμος με τους αγενείς δεν μπορεί να είναι ευγενής...
Τι θα γίνει; Θα μιλήσει κανείς; Θα τολμήσει κανένας να πει τι πραγματικά βλέπει ή θα λένε όλοι ότι βλέπουν αυτο που τους λένε ότι βλέπουν;
Νε τέτοια μονόπλευρη ενημέρωση έχουμε δημοκρατία;
Μα τι στο καλό εχει γίνει σ' αυτόν τον τόπο;

Δεν υπάρχουν σχόλια: