Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Το σύστημα δεν ηττάται ποτέ

Από Ελληνική πολιτική

Ο κ. Σαμαράς επαναλαμβάνει ότι παλεύει με το σύστημα και ότι η βάση θα καταφέρει να το νικήσει. Μόνο που ο συγκινητικός αγώνας του εντοπίζεται αποκλειστικά και μόνο στα κείμενα των ομιλιών του. Η πραγματικότητα απέχει πάρα πολύ.



Το μόνο σύστημα είναι αυτό που έχει αναδείξει τον κ. Σαμαρά σε επικρατέστερο διεκδικητή της ηγεσίας. Είναι απολύτως αληθές ότι ο πρώην υπουργός διαθέτει ισχυρότατη υποστήριξη -δε θα μπορούσε να ιδρύσει αυτόνομο κόμμα στην αντίθετη περίπτωση. Είναι επίσης αληθές ότι η συμμαχία με τον κ. Αβραμόπουλο εντάσσεται στη λογική της λειτουργίας ενός συστήματος. Όμως αυτά ούτε κολάσιμα, ούτε καν ουσιαστικά δεν είναι.



Ο βασικότερος μηχανισμός υποστήριξης του κ. Σαμαρά αποτελεί και την απόδειξη ότι είναι ακατάλληλος για την ηγεσία. Δεν είναι ούτε η (μελανή) πολιτική του σταδιοδρομία (μεγάλο μέρος της οποίας εξελίχθηκε εκτός ΝΔ), ούτε ο ουσιαστικός πολιτικός του λόγος που τον ανέδειξαν. Ακόμα και μετά την επιστροφή του στο κόμμα, κάθε άλλο παρά ξεχώρισε από το γενικευμένο κλίμα δοξολογίας του Καραμανλή. Τα δε επιχειρήματά του στην τωρινή πολιτική αντιπαράθεση χαρακτηρίζονται από έλλειψη ρεαλισμού, αν όχι αφέλεια. Τα ψαρέματα στα καθαρά νερά και η επιστροφή της οικογένειας πριν το μάζεμα των γειτόνων αποκαλύπτουν παντελή απουσία οξυδέρκειας και επαφής με την πραγματικότητα. Τη στιγμή που το αμφιταλαντευόμενο κομμάτι των ψηφοφόρων εκλέγει κυβερνήσεις, ο κ. Σαμαράς επαγγέλλεται έναν νέο ΛαΟΣ -χωρίς το επικοινωνιακό χάρισμα του Καρατζαφέρη.



Το σύστημα απεγνωσμένα έψαχνε αντίπαλο απέναντι στην Ντόρα, έχει δε ένα όνομα: αντιμητσοτακισμός. Αυτό είναι το μόνο υπαρκτό σύστημα. Το δυστύχημα είναι ότι μέσα στον αυτισμό και την απελπισία του δεν μπόρεσε καν να επιλέξει έναν αξιόλογο υποψήφιο και κατέληξε στον πρώτο που οι ιστορικοί συνειρμοί υποδείκνυαν... Η προπαγάνδα έφτασε ακόμα και στο σημείο να υποστηρίξει ότι η Ντόρα... φοβάται μια διαδικασία που η ίδια είχε προτείνει από το 2000!



Για τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η αντιμετώπιση είναι εξωφρενικά άδικη. Όχι μόνο διότι επί των ημερών του η ΝΔ συγκέντρωσε υψηλότατα ποσοστά και επικράτησε σε τρεις εθνικές εκλογές, αλλά κυρίως διότι ηγήθηκε της πιο αποφασισμένης Κυβέρνησης που γνώρισε μεταπολιτευτικά η χώρα.



Ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς ή όχι με την πολιτική '90-'93, ο Μητσοτάκης επέδειξε τσαγανό. Όμως και επί της ουσίας, έθεσε τις βάσεις για τις επόμενες δεκαετίες. Οι ιδιωτικοποιήσεις βαφτίστηκαν έπειτα εκσυγχρονισμός, η μεταρρύθμιση Σιούφα στο ασφαλιστικό παρέμεινε ανέγγιχτη, για τη σύνθετη ονομασία των Σκοπίων (ο Σαμαράς χωρίς ντροπή παριστάνει σήμερα τον πατριώτη, αλλά δεν τολμά να την απορρίψει, όπως έκανε τότε τάχα για λόγους αρχής) ακόμα παρακαλάμε, ο νόμος Κούβελα δε φτιάχτηκε με την πασοκική λογική να ψοφήσει το γαϊδούρι του γείτονα και θα μπορούσε να δώσει ισχυρότατη πλειοψηφία, αλλά ο Μητσοτάκης δε διέλυσε τη Βουλή και τόλμησε όσα τόλμησε με έναν και με δύο βουλευτές πλειοψηφία... 11 χρόνια μετά ο χιλιομυριοϋμνημένος ηγέτης δε σκέφτηκε έστω κάτι τόσο τολμηρό με 165 έδρες. Το '90 ξηλώνονταν τα πεζοδρόμια για κάθε κυβερνητική πρωτοβουλία... Ωστόσο, ο Μητσοτάκης παραμένει ένας δαίμονας για το κομματικό κατεστημένο.



Ας μην αμφιβάλλει λοιπόν ο κ. Σαμαράς. Η νίκη είναι δική του. Με το σύστημα δεν μπορεί κανείς να τα βάλει. Αυτό δεν ηττάται ποτέ. Ακόμα και όταν τάσσεται υπέρ ενός καταφανέστατα ανεπαρκούς υποψηφίου, ασορτί με τον τραγέλαφο που κάποιο άλλο σύστημα (με την ίδια ανόητη εκλογή από τη "βάση") μάς έχει επιβάλει για Πρωθυπουργό.

Από Ελληνική Πολιτική

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Μερικές αγωνιστικές διαπιστώσεις

1. Η Ντόρα φταίει για κάτι που έκανε ο πατέρας της πριν από 40 χρόνια, και αφείλουμε να το λάβουμε υπόψη μας πριν αποφασίσουμε τι θα ψηφίσουμε στις 29/11. Αντίθετα, το ότι έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη ο Αντώνης, είναι κάτι που πρέπει να το ξεχάσουμε, πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και όποιος το υπενθυμίζει, το κάνει για να διχάσει το κόμα και να πολώσει τη διαμάχη. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί η αγωνιστική συμπεριφορά ως κριτήριο για το Νεοδημοκρατικό ποιόν τους και για το σεβασμό που έχουν προς τους ψηφοφόρους τους.

2. Η Ντόρα είναι το αγαπημένο παιδί των συμφερόντων, ενώ ο Αντώνης τα αντιπαλεύεται. Μάλιστα γι' αυτόν ακριβώς το λόγο στάζει το στόμα τους  μέλι εκεί στο MEGA, τον Antenna, στη Ζούγκλα όταν μιλούν γι' αυτήν.

3. Η Ντόρα είναι συνυπεύθυνη για την μεγάλη ήττα της ΝΔ στις πρόσφατες εκλογές. Και ο Αντώνης δεν είναι. (???) Αλήθεια υπάρχει κάποιος βουλευτης της ΝΔ που να μην είναι συνυπεύθυνος για αυτή την ήττα;

4. Ο Σαμαράς στήριξε τον Καραμανλή ενώ η Ντόρα τον υπέσκαπτε. Τώρα το ότι η Ντόρα ήταν από τους λίγους υπουργούς που κάνανε αγώνα, ενω τον Αντώνη εγώ δεν το είδα πουθενά, μάλλον φταίει ότι δεν έβλεπα πολλές ειδήσεις

5. Ακουσα κάτι κι για την Βούλτεψη, αλλά μάλλον φήμες θα είναι

6. Και το ωραιότερο. Όλα αυτά μας τα λένε αυτοί που θεωρούνται συμφέροντα. Δηλαδή αυτοί που στηρίζουν την Ντόρα(???)

Καλά θα αφήσουμε αυτους που έχουν πολεμήσει αυτό το κόμα τόσο πολύ και δεν έχουν σταματήσει να προσπαθούν ώστε να είναι όσο πιο αδύναμο γίνεται, να μας υποδείξουν τον πρόεδρό μας;

Το δίλημμα είναι το ένα. Ντόρα ή Αντώνης; Ποιον θεωρούμε εμείς ικανότερο. Με τα μάτια τα δικά μας και όχι του Τριανταφυλλόπουλου της Βούλτεψη, του Μπόμπολα ή του Κυριακού. Είναι δική μας επιλογή, όχι δική τους. Στο ΠΑΣΟΚ, πριν από 2 χρόνια, ο ΓΑΠ για να κερδίσει τις εκλογές, έκανε δήθεν πως είναι ενάντια στα Γιωργοκάναλα. Αλλά η διαφορά με μας είναι ότι τα κανάλια είναι δικά τους και έτσι τα αφήσανε να παίξουν στο εσωκοματικό παιχνίδι. Σε μας τι δουλειά έχουν;

Η δική άποψη μου στο δίλημμα, έχει ξεκαθαρίσει. Δεν εμπιστεύομαι κάποιον μου δεν σεβάστηκε την ψήφο μου. Και θα δυσκολευτώ πολύ να στηρίξω κάποιον τον οποίο θεώρησα υπεύθυνο για την άνοδο στην εξουσία ενός κόματος που σπατάλησε στην Αθήνα και σε κάποιοες λίγες τσέπες  2 ΚΠΣ, αφήνοντας την υπόλοιπη Ελάδα να τρέχει σε πολύ μικρότερη ταχύτητα...

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Επικίνδυνα παιχνίδια με την παιδεία! Από politis-gr.blogspot.com

Το επικοινωνιακό πυροτέχνημα της περίφημης... ανοιχτής και διαφανούς (?) αξιολόγησης της κυβέρνησης για την επιλογή των γενικών και ειδικών γραμματέων των υπουργείων, ως γνωστόν έχει καταντήσει... ανέκδοτο.
Εχθές μάλιστα το είδα να μεταφέρεται και στα T-shirt ! «Έστειλα και εγώ βιογραφικό» έγραφε το ένα T-shirt , ενώ το άλλο ήταν πιο καυστικό και ακροβατούσε ως παιχνίδι με λέξεις ...πολλαπλών σημασιών …. «Με βιο-Γράψανε» !
Πέραν όμως της χιουμοριστικής πλευράς του θέματος θα ήθελα να κάνω μια ειδική αναφορά σε ένα πρόσωπο εκ των έξι (δύο ειδικών και τέσσερα γενικών γραμματέων) που ανακοινώθηκαν προχθές.
Πρόκειται για την κυρία Θάλεια Δραγώνα η οποία τοποθετήθηκε στην Ειδική Γραμματεία Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων (στο υπουργείο Παιδείας).
Η κ.Θ. Δραγώνα -πρώην βουλευτής του ΠαΣοΚ με το ψηφοδέλτιο επικρατείας ,σύμβουλος σήμερα του κ. Γ. Παπανδρέου σχετικά με τη μετανάστευση - είναι και καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών . Κατέχει μάλιστα το εξής ....προνόμιο. Είναι Πανεπιστημιακή καθηγήτρια χωρίς να έχει βασικό τίτλο σπουδών (πτυχίο)!!!
Απίστευτο και όμως αληθινό! Το μόνο που διαθέτει (όπως αναφέρουν και παλαιότερα δημοσιεύματα) είναι κάποιο πτυχίο του Κολεγίου Deree, ενός παραρτήματος αμερικανικού πανεπιστημίου που λειτουργούσε στην εδώ… αμερικανική βάση ….πριν κλείσει !!!
Για να ξεπεραστεί το ....πρόβλημα (sic!) και να αναγνωριστεί το διδακτορικό της σε κάποιο ίδρυμα του εξωτερικού , το ΔΙΚΑΤΣΑ είχε καταφύγει στην... διασταλτική ερμηνεία!
Η ίδια «μεθόδευση»(αυτό που ο απλός πολίτης ονομάζει νομιμοποιημένη κομπίνα), της… διασταλτικής ερμηνείας δηλαδή, χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να εκλεγεί καθηγήτρια και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μια και δεν διαθέτει βασικό τίτλο σπουδών!
Όλα αυτά τα… γραφειοκρατικά εμπόδια που έφραζαν τον δρόμο στην κυρία Θάλεια Δραγώνα τα ήξερε ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Γ.Παπανδρέου, ο οποίος ως γνωστόν έχει θητεύσει στο υπουργείο Παιδείας.
Αποκαλυπτικό ήταν παλαιότερο σχετικό «παραπολιτικό» που είχε ένθετο του "Βήματος":« Ο πρόεδρος είχε ανέκαθεν σε μεγάλη εκτίμηση τη Θάλεια. Στο υπουργείο Παιδείας θυμούνται ακόμη πως ξεπεράστηκαν κάποια ....γραφειοκρατικά εμπόδια για να ανοίξει ο δρόμος της προς μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα».
Αυτόματα το ερώτημα που προβάλλει και ζητάει απάντηση είναι ποια ήταν τα γραφειοκρατικά εμπόδια που αντιμετώπιζε η κυρία Θάλεια και πώς ξεπεράστηκαν; Έχουν σχέση με την ... διασταλτική ερμηνεία ;
Κι ένα δεύτερο ερώτημα; Τι θυμούνται στο υπουργείο Παιδείας; Έχει σχέση με τις απόψεις της κ. Δραγώνα περί εθνοκεντρισμού , πολυπολιτισμικότητας, εθνικής ταυτότητας κλπ;
Η κυρία Δραγώνα βλέπετε είναι «μέλος» της ομάδας των καθηγητών όπως π.χ. η κα Ρεπούση, Φραγκουδάκη, Α. Λιάκος, και ...Σια , που με την σεχταριστική μεταπρατική επιστήμη τους (?) επιδιώκουν σήμερα να μας πείσουν ότι το νέο κράτος του 1830 δημιούργησε εκ του μηδενός το ....ελληνικό έθνος!!!
Η ύπαρξη τέτοιων «ομάδων» αποτελεί μνημείο των μεθόδων αποσάθρωσης της εθνικής αρχής, όπως αυτές υπό τον όρο «soft power» των ΗΠΑ περιγράφονται διεξοδικά από τον καθηγητή Παναγιώτη Ήφαιστο.
Το βιβλίο της κυρίας Δραγώνα που έχει τίτλο «Τι είν΄ η Πατρίδα μας;» και υπότιτλο «Ο Εθνοκεντρισμός στην Εκπαίδευση»,προδίδει τον σκοπό για τον οποίο γράφτηκε: Θέλει να πείσει τους Έλληνες εκπαιδευτικούς που διδάσκουν στην στοιχειώδη και στην μέση εκπαίδευση ότι ο Εθνοκεντρισμός (το να επιμένουμε δηλαδή πως είμαστε Έλληνες και να υπερηφανευόμαστε γι΄ αυτό) ισοδυναμεί με ...Ρατσισμό! (κάποια στιγμή θα κάνω αναλυτική αναφορά σ` αυτό το βιβλίο ,όπως και στα υπόλοιπα συγγράμματα της κ. Δραγώνα για να ....καταλάβετε πολλά! ....Πάρα πολλά!).
Προς το παρόν ας αναλογιστούμε πόσο δίκιο ή άδικο είχε ο Ίων Δραγούμης όταν παρατηρούσε («Όσοι Ζωντανοί»σελ. 100) ότι «οι αρχηγοί του έθνους είναι πολλές φορές οι μεγαλύτεροι μισέλληνες και εχθροί του» !!

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Ο Παπακωνσταντίνου "ψήνει" τις Βρυξέλλες

Τελικά σε τί δεν πείθει η Ελλάδα την Ευρώπη. Στο πόσο μεγάλο  ή στο πόσο μικρό είναι το έλειμμα;
Γιατί σε εμένα αυτό "the game is over" μου φαίνεται ότι απυθυνόταν στο ΠΑΣΟΚ και όχι στην Ελλάδα;
Αλήθεια, αν κ κος Μάνος, το 2004,  έλεγε αυτά που είπε ο Μ. Δρετάκης τώρα πόσες φορε΄ς θα τα ακούγαμε;
Γιατί αυτή η σιωπή ρε φαιστοδημοσιογράφάκια;
Η κυβέρνηση οφείλει να μας πει με στοιχεία, πόσο από το έλειμα οφείλεται στην προηγούμενη κυβέρνηση και πόσο στην νέα. Αυτό είναι διαφάνεια και όχι τηλεοπτικές παραστάσεις του υπουργικού θιάσου εεε συγνώμη συμβουλίου.

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Αφού δεν πιστεύουν τους δεξιούς ας τα ακούσουν και από τους δικούς τους. Η συνέντευξη του Μ. Δρετάκη στο Παρόν

// Ο κ. Παπακωνσταντίνου εξήγγειλε τη συγκρότηση επιτροπής για να καταγράψει την οικονομική κατάσταση της χώρας. Πώς το σχολιάζετε;



- Απορώ και εξίσταμαι για το πώς ο υπουργός Οικονομικών πηγαίνει στην ΕΕ και δηλώνει ότι το έλλειμμα είναι 12,5% του ΑΕΠ και στη συνέχεια λέει ότι θα συστήσει επιτροπή για να εκτιμήσει το πραγματικό έλλειμμα. Πρόκειται περί προφανέστατης αντίφασης. Τι θα κάνει ακριβώς; Θα αναθεωρήσει αυτό που είπε στον κ. Αλμούνια;



// Μήπως δεν είχε όλα τα στοιχεία για να εκτιμήσει το πραγματικό έλλειμμα;



- Προφανώς δεν έχει εικόνα για τα ελλείμματα των υπουργείων και ιδιαίτερα του υπουργείου Οικονομικών. Καλά κάνει, δεν τον κατηγορώ γι' αυτό, αλλά απορώ πώς μίλησε για 12,5%, ενώ δεν είναι βέβαιος για τα στοιχεία που συγκρότησαν αυτό το ποσόν. Είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Κακώς το
ΠΑΣΟΚ έλεγε για την απογραφή που έκανε η ΝΔ. Τώρα κάνει ακριβώς το ίδιο. Αν τη λέει καταγραφή και όχι απογραφή, δεν θα παίζουμε με τις λέξεις. Από το τελικό ποσόν που θα προκύψει θα πρέπει να μελετηθεί ποιο μέρος του ελλείμματος αφορά τη διαχείριση της ΝΔ και ποιο την τρίμηνη διαχείριση του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, να εκτιμηθεί τι ποσοστό του ελλείμματος οφείλεται στην προκάτοχο της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής των μέτρων της προηγούμενης κυβέρνησης, καθώς επίσης και της εφαρμογής των μέτρων που θα πάρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Όλα αυτά θα πρέπει να αναφέρονται ξεκάθαρα στον Προϋπολογισμό, για να υπάρχει -όπως λέει ο πρωθυπουργός- διαφάνεια.



// Βλέπετε ανάκαμψη της οικονομίας με το πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει το



ΠΑΣΟΚ σήμερα;



Δεν έχει εξαγγείλει κανένα πρόγραμμα. Όσα είπε προεκλογικά είναι γενικότητες, οι οποίες χρειάζεται να αποκρυσταλλωθούν σε κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα, που δεν υπάρχει. Από το ουσιαστικό πρόγραμμα -και όχι από εξαγγελίες και ρητορείες- και από τα συγκεκριμένα μέτρα θα εξαρτηθεί εάν θα βγούμε σιγά σιγά από το τούνελ. Αυτό δεν το γνωρίζουμε ακόμη ούτε μπορούμε να το προβλέψουμε με βάση όσα έχουν πει.



// Μπορεί να αντιστραφεί το κλίμα στην οικονομία μας μέσα σε 100 ημέρες;



Να δούμε αν θα αντιστραφεί σε τέσσερα χρόνια. Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ σοβαρό και δεν αφορά μόνο τη διεθνή οικονομική κρίση. Είναι διαχρονικό πρόβλημα. Η οικονομία μας έχει εξασθενήσει φοβερά καθ' όλο το διάστημα των 35 ετών μετά τη μεταπολίτευση. Είναι, φυσικά, γνωστή η καταστροφή που είχε επιφέρει η χούντα στην οικονομία μας. Την είχε εξαρθρώσει τελείως. Αλλά αυτό που έγινε μετά δεν αποτελούσε ένα συστηματικό πρόγραμμα. Ήταν περιστασιακές επεμβάσεις, οι οποίες βέβαια βοηθήθηκαν πολύ από τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Όμως το παραγωγικό δυναμικό της χώρας δεν είναι εκείνο που θα μπορούσε να είναι ώστε να αντιμετωπίζει τα συνηθισμένα προβλήματα, και πολύ περισσότερο να μπορεί να αντιμετωπίσει μια οικονομική κρίση που είναι παγκόσμια. Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας όμως και πριν από την κρίση ήταν πολύ κακή. Και έγινε πολύ χειρότερη τώρα
 
 
Σχόλιο john Anast
Σε 3 παραγράφους καταρρέει κατα τη γνώμη μου το βασικό επικοινωνιακό-στρατηγικό σχέδιο του ΠΑΣΟΚ. Πολύ εμφανές δηλαδή για να μην το δουνε οι μεγαλοδημοσιογράφοι μας

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Η Δημόσια ΕΡΤ

Τα τελευταία 5 χρόνια οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ διορθωναν την λάθος έκφραση "Κρατική τηλεόραση" με το πιο δημοκρατικό "Δημόσια"
Μετά από ένα μηνα με χαρά διαπιστώνω ότι
 η ΕΡΤ έγινε από δημόσια ξανά κρατική


Το χρώμα των γραμμάτων φυσίκά δεν είναι καθόλου τυχαίο

Παραδοξολογίες

Το ΠΑΣΟΚ μας λεει τόσες μέρες ότι δεν μπορεί να δεχτεί την μοριοδότηση των stage γιατί το ΑΣΕΠ την έκρινε ως αντισυνταγματική. Τώρα, που μάλλον βλέπουν ότι ήταν γκάφα,  λένε ότι το ΑΣΕΠ πρεπει να αναγνωρίσει το δικαίωμα της μοριοδότησης.
Αν τώρα το ΑΣΕΠ "αλλάξει" άποψη, τότε μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε το πως λειτουργούσε τόσα χρόνια. Γιατί, το ΑΣΕΠ δεν μπορεί να λειτουργεί με πολιτικά αλλά με αντικειμενικά και νομικά κριτήρια. Αν είναι μια φορά παράνομη η μοριοδότηση τότε είναι συνεχώς, και όχι όπως βολεύει κάθε φορά....

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Από το blog Ημερόλόγιο Ιδεών του Κωστή Χατζηδάκη

Δευτέρα, 02 Νοεμβρίου 2009


Η πράσινη ανάπτυξη και οι τριανταφυλλί προσεγγίσεις



Σήμερα το πρωί δώσαμε Συνέντευξη Τύπου μαζί με τον Κωστή Μουσουρούλη σε σχέση με το πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης των κατοικιών, το οποίο είχαμε παρουσιάσει στις 28 Ιουλίου. Όπως είναι γνωστό, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι για το πρόγραμμα αυτό δήθεν δεν υπάρχουν χρήματα. Στη συνέντευξη αποδείξαμε ότι τα 400 εκ ευρώ, για τα οποία εμείς είχαμε μιλήσει, υπάρχουν μέσω των διαφόρων προγραμμάτων του ΕΣΠΑ. Το Δ΄ ΚΠΣ έχει ευελιξία που επιτρέπει να δεσμευθούν πόροι για να χρησιμοποιηθούν γι’αυτό το πρόγραμμα, με δεδομένο μάλιστα ότι ορισμένα άλλα προγράμματα που είχαν σχεδιαστεί πριν απ’ το 2007 μετά βεβαιότητος δε θα εκτελεσθούν στο σύνολό τους. Αυτό, άλλωστε, δείχνει η εμπειρία από το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η μέθοδος που ακολουθήσαμε δεν είναι πρωτότυπη ούτε άγνωστη σε όσους ασχολούνται με το ΚΠΣ. Είναι άγνωστη μόνο στους νέους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Προκαλεί μάλιστα εντύπωση ότι, ενώ το ΠΑΣΟΚ μιλά για αναθεώρηση του ΕΣΠΑ με έμφαση σε προγράμματα πράσινης ανάπτυξης, την ίδια στιγμή σηκώνει τα χέρια, ισχυριζόμενο ότι τάχα δε μπορεί να υπάρξουν χρήματα για το συγκεκριμένο πρόγραμμα το οποίο κατά τη λογική τους μπορεί να προχωρήσει μόνο με φορολογικά κίνητρα. Η αλήθεια είναι, όπως είχαμε πει από το καλοκαίρι, ότι μπορεί να προχωρήσει για τις φτωχότερες περιοχές με επιδότηση από το ΕΣΠΑ και για όλες τις υπόλοιπες με υιοθέτηση φορολογικών κινήτρων από το Υπουργείο Οικονομίας.



Εν πάση περιπτώσει, αν συνδυάσει κανείς αυτή την τοποθέτηση της νέας κυβέρνησης με το σταμάτημα της απόσυρσης αυτοκινήτων, από την οποία θα υπήρχαν προφανή περιβαλλοντικά οφέλη, αρχίζει να σχηματίζει την εντύπωση ότι, μέχρι στιγμής, οι διακηρύξεις περί πράσινης ανάπτυξης είναι τριανταφυλλί προσεγγίσεις χωρίς την αντίστοιχη ουσία. Για να προχωρήσει κανείς προς αυτό το στόχο, δε χρειάζεται ούτε συνθηματολογία ούτε μικροψυχία απέναντι στις δράσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Χρειάζεται ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό πνεύμα, αλλά και συγκεκριμένα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Εκεί είναι που θα κριθεί η κυβέρνηση. Είναι νωρίς για να βγάλουμε οριστικά συμπεράσματα. Πάντως το ξεκίνημα σ’ αυτό τον τομέα δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό.