Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Ενα πολύ ενδιαφέρον post από τον exastal

τοποθέτηση του Καραμανλή στην υπόθεση Ζαχόπουλου.....

......που πέρασε απαρατήρητη!
Το τελευταίο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου και επί διμήνου, βιώσαμε μια απίστευτη μιντιακή παράκρουση, σύμφωνα με την οποία ο Ζαχόπουλος έκλεψε, αποχαρακτήρισε παράνομα, διόρισε και παρενόχλησε σεξουαλικά δεκάδες πιτσιρίκες...που ζητούσαν διορισμό στο δημόσιο. Δεκάδες δημοσιογράφοι αφού έψαξαν καλά στα σκουπίδια της ενημέρωσης και των υπουργείων έβγαιναν και ανταγωνίζονταν μεταξύ τους στο "μεγαλύτερο και πιο αληθοφανές ψέμα"! Αν δεν υπήρχε το κατασκέυαζαν. Σιγά το δύσκολο. Εκεί θα κολώσουν; Ξέρουν οι προπαγανδιστές στα υπόγεια των καναλιών! Θα μου πείτε:και συ τώρα το θυμήθηκες; Τώρα που τα κανάλια επιβάλλουν άκρα του τάφου σιωπή στήν εμπλοκή του γνωστού προφυλακισμένου εργατολόγου Νικολουτσόπουλου, που τυγχάνει να είναι στενός φίλος και διορισμένος από τον Πολυζωγόπουλο σε πολύ καίρια θέση στη ΓΣΕΕ;
Όντως το θέμα ξεπεράστηκε και αποδείχτηκε πόσο φούσκα ήταν. Αποδείχτηκε πόσο η Ελλάδα υποφέρει, άγεται και φέρεται από τα πανίσχυρα και ελεγχόμενα ΜΜΕ; Αποδείχτηκε επίσης ότι δεν έπεφτε ο Καραμανλής με τέτοια μεγάλης διάρκειας πυροτεχνήματα όσο και αν ποθούσαν κάτι τέτοιο νταβατζήδες και ενδιαφερόμενοι κομματικοί μηχανισμοί. Αξίζει πάντως να αναφερθούμε στην έστω και έμμεση αναφορά που έκανε στο θέμα ο πρωθυπουργός από το βήμα της Κ.Ο. του κόμματός του

Διαβάστε ολόκληρο εδώ:
http://exastal.blogspot.com/2008/03/blog-post_1753.html

Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Τηλεοπτικοί μονόλογοι αστέρων κριτών: Λ. Λαζόπουλος


Αν και συντοπίτης μου ο Λ. Λαζόπουλος, μου προκαλεί έντονη αντίδραση η σκέψη του και η μεθοδολογία του, τουλάχιστον όπως αυτη εκφράστηκε κάποτε από τους Μήτσους ή τώρα με το Αλ τσαντίρι. Το παραδέχομαι, είμαι με μερικούς ανθρώπους εμπαθής (αυτός δυστυχώς δεν το παραδέχεται και το ονομάζει σάτυρα)
Βασικά είναι προσφιλής του μέθοδος η ενασχόληση με την αντιπολίτευση και όχι με την κυβέρνηση. Δηλαδή με τον αδύναμο. Καποτε στου Μήτσους ασχολιόταν με τον Μητσοτάκη και όχι με τον Σημίτη, όταν μάλιστα ο Μητσοτάκης δεν ήταν καν αρχηγός της ΝΔ. Τώρα ασχολείται κυρίως με τον Παπανδρέου λιγότερο με τον Καραμανλή και καθόλου με τον Τσίπρα. Μου θυμίζει λίγο κάτι γεροδεμένα παιδάκια στο σχολείο που τα βάζουνε πάντα με τον πιο μικρόσωμο, αυτόν που δεν μπορεί να αντιδράσει και τον εξευτελίζουν μπροστά σε όλους τους συμμαθητές τους. Κι αυτοί ενώ θλίβονται μέσα τους γιατί διακρίνουν το άδικο, γελάνε δυνατά, γιατί έτσι πρέπει, δεν πρέπει να παρουν το μέρος του αδύναμου γιατί κινδυνεύουν να θεωρηθούν και οι ίδιοι αδύναμοι, επομένως να γίνουν και στόχος, και άντε να τα βγάλεις πέρα μετά.
Η αφορμή για αυτά τα λόγια ήταν η προηγούμενη εκπομπή του Λάκη, όπου μας έλεγε κάτι πολύ σωστό για τα ΜΜΕ. Είχανε κρύψει την είδηση για τα σκουπίδια. Και συμφωνα με το Λάκη η είδηση ήταν η άποψη ενός ειδικού ότι η μόλυνση των υδάτινων πόρων θα ήταν η αιτία για επιδημίες, επομένως δεν κινδυνεύαμε. Δεν το αμφισβητώ. Δεν είμαι ειδικός. Τα ΜΜΕ (στα οποία εργαζεται ο Λάκης) μας είχανε φλομώσει στα παραμύθια για τις επιδημίες που θα είχαμε από τα σκουπίδια αλλά η είδηση που έλεγε ακριβώς το αντίθετο πέρασε στα ψιλά, κρύφτηκε. Γιατί, η κυβέρνηση και όλα της τα ΜΜΕ(;) αποφάσισαν ότι έπρεπε να φοβίσουν τον κόσμο και να σταματήσουν έτσι την απεργία. Αυτό όμως που δεν είπε ο Λάκης, το πέρασε στα ψιλά, (όπως ακριβώς αυτοί που τους κατηγορεί) ήταν ότι η είδηση αυτή δόθηκε μόνο από τη ΝΕΤ, όπως φαίνεται άλλωστε και από το Βιντεο που πρόβαλλε ο ίδιος, στις είδησεις της Μ. Χούκλη. Την κυβερνητική ΝΕΤ. Άρα στην είδηση που ο κος Λάκης μετέδωσε... έκρυψε την είδηση

Ποιος εκβιάζει ποιον, και ποιος υποτιμά αυτούς που υποτίθεται τιμά

Όταν ο κος Αλαβάνος λέει πως η κυβέρνηση εκβιάζει τον πρόεδρο της δημοκρατίας με το ασφαλιστικό, διαπράτει τα εξής
1. Εκβιάζει ο ίδιος τον πρόεδρο, πιέζοντάς τον να απορρίψει το νομοσχέδιο
2. Υποτιμά το κύρος του προέδρου, υπονοόντας ότι ο πρόεδρος δεν είναι ικανός να σταθεί στο ύψος του και να πάρει μια απόφαση που θεωρεί σημαντική, για να μην δημιουργήσει πολιτική κρίση
Επομένως ο ΣΥΙΖΑ, εκβιάζει (ή τουλάχιστον προσπαθεί) τον πρόεδρο και ταυτόχρονα υποτιμά το κύρος και την κρίση του προέδρου.
Ποιος φέρεται πονηρά και αντιθεσμικά; Η κυβερνηση που ακολουθεί μια θεσμική διαδικασία ή ο ΣΥΡΙΖΑ που κατηγορεί άλλους γι αυτά που κάνει ο ίδιος;
Αυτός και μόνο ο υποκριτικος λόγος του ΣΥΡΙΖΑ, με κάνει να σκέφτομαι πλέον με σιγουριά, ότι αυτό το νέο που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, βγαίνει από πολύ παλαιοκομματικές τακτικές. Κρίμα στο φίλο μου τον αγαπητό (αυτός ξέρει,χε χε) που ελπίζει σ'αυτούς.

Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

Γάμος ομοφυλόφιλων και ασφαλιστικό

Άκουγα χθες στην ΝΕΤ τον κο Παπαδημούλη του ΣΥΝ, να προσπαθεί να με πείσει για την υποχρέωση που έχει η κυβέρνηση να αποδεχτεί την πρόταση για δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό.
Εγώ θα έλεγα να την αποδεχτεί και στη συνέχεια να ζητήσει δημοψηφισμα για το αν ο λαός μας θέλει τον γάμο των ομοφυλόφιλών. Άραγε ο κος Παπαδημούλης θα το αποδεχτεί;
Επίσης μετά να απαιτήσουμε όλοι μαζί να γίνει και δημοψήφισμα για την φορολογία, για το αν θέλουμε να πληρώνουμε φόρους ή όχι. Απλά πράγματα, δημοκρατικά και προοδευτικά, σε καμιά περίπτωση πυροτεχνήματα.
Και ένα δεύτερο σχόλιο.
Οι ομοφυλόφιλοι, θέλουν να έχουν το δικαίωμα της νόμιμης συμβίωσης ή να έχουν και την ευλογία της εκκλησίας γι' αυτό;
Γιατί για το πρώτο νομίζω πως δεν τίθεται θέμα. Για το δεύτερο όμως έχουν δικαίωμα να το απαιτούν;

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Γάμος Ομοφυλόφιλων-Μερικές απλές κουβέντες

Πολύ φασαρία γίνεται αυτές τις ημέρες για τον γάμο στο συμβολαιογραφείο και μέσω αυτού για το γάμο των ομοφυλλόφιλων και, ως συνήθως, τα μέσα ενημέρωσης μπερδεύουν τα πράγματα αντί να βοηθούν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Άποψή μου είναι ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις του καθενός είναι αποκλειστικά δικό του δικαίωμα. Δεν μπορεί κανένας να εμποδίσει κάποιους να φέρονται κατά οποιονδήποτε τρόπο αυτοί θέλουν αρκεί να είναι αυτή τους η συμπεριφορά εκτός των ορίων του εξαναγκασμού. Δηλαδή, αν θέλουν δύο άνδρες ή δύο γυναίκες να είναι ζευγάρι, ας είναι, αρκεί φυσικά να το θέλουν και οι δύο.
Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε την ομοφυλοφιλία, ως εκτροπή από το φυσιολογικό. Αλλά πάλι, αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να απαγορεύσουμε αυτήν την εκτροπή. Αν το κάναμε, θα μπορούσε να ανοίξει ένας κύκλος με απαγορεύσεις που δεν θα ήθελα καν να σκέφτομαι.
Κάποιοι από τους ομοφυλόφιλους επιθυμούν να δώσουν στη σχέση τους επίσημη υπόσταση, μέσω κρατικής αναγνωρισης, για να έχουν κατ'αυτόν τον τρόπο τα δικαιωματα που έχουν και τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, κυριώς οικονομικής μορφής. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Αν πάρουμε μόνο τα οικονομικής φύσης θέματα, τότε καλώς και να το κάνουν. Αλλά αν μιλήσουμε και για θέματα όπως υιοθεσία παιδιών, τότε εδώ τα χαλάμε. Γιατί τότε κινδυνεύουμε κατα τη γνώμη μου να μετατρέψουμε μια εκτροπή σε φυσιολογική κατάσταση, σε κανόνα. Επομένως, αν θεωρήσουμε ότι το κράτος αποδέχεται τη διευθέτηση των οικονομικών θεμάτων μόνο, τότε καλά κάνει και αφήνει αυτό το παράθυρο για την αναγνώριση του "γάμου" των ομοφυλόφιλων μέσω μιας συμβολαιογραφικής πράξης, η οποία ουσιαστικά δεν δίνει την υπόσταση του γάμου, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε τέτοιου είδους απαιτήσεις όπως η υιοθεσία.
Τώρα η στάση της εκλησίας.
Ποια άλλη θα μπορούσε να είναι από την άρνηση αυτού του δικαιώματος. Η εκλησία θεωρεί την ομοφυλοφιλία ως αμάρτημα, επομένως πως θα μπορούσε να δεχτεί να εκτελέσει ένα μυστήριο (γιατί για την εκκλησία μυστήριο είναι και οχι διακανονισμός-άσχετα αν το κράτος χρησιμοποιεί το μυστήριο ως διακανονισμό) σε ανθρώπους που δεν δέχονται ότι αμαρτάνουν και επομένως δεν μετανοούν γι' αυτή τους την αμαρτία. Η αρχή της εκκλησίας είναι ότι ο χριστιανός, προσπαθεί να είναι πιστός και να μην αμαρτάνει. Φυσικά δεν είναι άγιος, τέλειος, θα αμαρτήσει. Όμως τότε οφείλει είτε μόνος του είτε από υπόδειξη, να κατανοήσει το αμάρτημά του και να μετανοήσει. Αυτό θα επιτρέψει στην εκκλησία, να θεωρεί ακόμη ότι πρόκειται για χριστιανό. Αν δεν το κάνει τότε πλέον παύει να είναι. Δεν μπορεί να είμαστε χριστιανοί και να πιστεύουμε μόνο σε όσα μας βολεύουν. Η πίστη μας είναι καθολική ή δεν είναι καθόλου. Επομένως όταν η εκκλησία λέει ότι δεν αποδέχεται ως χριστιανούς αυτούς που δεν θεωρούν αμάρτημα την ομοφυλοφιλία, έχει το μέρος με το δίκιο της.
Ας πούμε ότι εγώ σαν ΑΕΚτζής ιδρύω ένα σύλλογο υποστήριξης των ομάδων της ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο και το Μπάσκετ. Θα μπορούσα να κάνω μέλος κάποιον που είναι ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο αλλά ολυμπιακός στο Μπάσκετ;
Επίσης η εκκλησία λέει ότι δεν θα βαπτίζει τα παιδιά των ζευγαριών που έχουν παντρευτεί με συμβολαιογραφική πράξη. Φυσικό δεν είναι. Αφού αυτοί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν στο μυστήριο του γάμου, πως είναι δυνατόν να πιστεουν στο μυστήριο της βάπτισής τους. Όταν τα παιδιά τους ενηληκιωθούν, έχουν κάθε δικαίωμα να βαπτιστούν με τη βούλησή τους.
Αυτό πάντως που με τσιγκλίζει περισσότερο, είναι η προσπάθεια που γίνεται από πολλούς, να θεωρηθει ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι εκτροπή, αλλά τελείως φυσιολογική.
Αν το δει κανείς από ανθρωπολογική πλευρά, η σεξουαλική επαφή έχει κυρίως ως στόχο την αναπαραγωγή. Ο ανθρωπος το έχει εξελίξει λίγο το θέμα και έχει επιπλέον ως στόχο την ευχαρίστηση. Η ευχαρίστηση όμως από το σεξ είναι ένα μέσο για να υπάρχει σεξ και επομένως αναπαραγωγή, και όχι στόχος. Επομένως η ομοφυλοφιλική σχέση δεν μπορεί να έχει άλλο στόχο από την ευχαρίστηση και να είναι μια εκτροπή από το φυσιολογικό, αφού δεν έχει στόχο την αναπαραγωγή.
Η συνηθισμένη απάντηση σ'αυτό το επιχείρημα, είναι ότι υπάρχουν πολλά άτεκνα ζευγάρια, είναι κι αυτά εκτροπή; Μα φυσικά, είναι άνθρωποι που για κάποιους λόγους (σωματικούς ή ψυχολογικούς) δεν μπορούνε να αναπαραχθούν, είναι δηλαδή εκτροπή από το φυσιολογικό. Αν γεννηθεί ένας άνθρωπος με ένα πόδι, τότε δεν είναι άρρωστος, αλλά σίγουρα είναι εκτροπή από το φυσιολογικό.

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

Αλληλεγγύη στους απεργούς της ΔΕΗ

Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ (και δεν είναι οι μόνοι) έχουν καταφέρει εδώ και χρόνια με τη δύναμη των συνεπειών της απεργίας τους, να φτιάξουν (απ' όσα λένε οι ίδιοι) ένα "ρετιρέ" ασφαλιστικό. Τώρα, που φαίνεται αυτή η διαφορά σε σχέση με άλλα ασφαλιστικά ταμεία, έρχεται το κράτος να βοηθήσει ασθενή ταμεία, χρησιμοποιώντας τη δύναμη που τόσα χρόνια συγκεντρώθηκε στο ταμείο τους (άνισα κατα τη γνώμη μου). Δηλαδή οι "αδύναμοι" ζητούν την αλληλεγγύη των "ισχυρών". Έρχονται όμως οι "ισχυροί" και ζητούν την αλληλεγγύη των "ασθενών" για να μην είναι αλληλέγγυοι στους ασθενείς. Μπερδευτήκατε;
Σαν να λέμε ότι ο βιομήχανος που έκανε το χρήμα ρουφώντας το μεδούλι του εργάτη, όταν του ζητάνε να δώσει ένα μέρος στους εργάτες που ρούφηξε τόσα χρόνια, τους λέει κάνετε απεργία για να μη μου τα πάρουν και σας τα δώσουν...
Ιστεριές καθημεριμής Ελληνικής διαχρονικής τρέλλας.