Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

Blogs Και δημοσιογράφοι

Δικαιούται ο δημοσιογράφος να χρησιμοποιεί την ανωνυμία του Internet για να δημοσιοποιήσει ειδήσεις που δεν μπορεί αλλιώς να δημοσιεύσει, γιατί δεν τεκμηριώνονται;
Είναι αυτό ενημέρωση;
Μήπως κινδυνεύει να θεωρηθεί συκοφάντηση, κατευθυνόμενη ή ακόμη και εκβιασμός;
Ο δημοσιογράφος είναι επαγγελματίας, σωστά; Άρα όταν κάνει τη δουλειά του πρέπει να την κάνει με επαγγελματικό τρόπο και να τηρεί τους κανόνες του επαγγέλματός του. Αλλιώς δεν κάνει σωστά τη δουλειά του (τουλάχιστον)

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

Ευχή

Εύχομαι, οι πολιτικοί μας, για μια φορά επιτέλους, να αφήσουν τον κομματισμό τους και να στρωθούν να επιλλέξουν την καλύτερη δυνατή στρατηγική για το Σκοπιανό και το Κοσσυφοπέδιο.

Επιτέλους σας εκλέγουμε για να κάνετε καλό στην Ελλάδα και όχι στο κόμμα σας
ΑΝ κάνετε καλό στην Ελλάδα, θα κάνετε καλό και στο κόμα σας. Έτσι πρέπει να δουλεύει το σύστημα, σωστά;

Καλομαθημένα παιδάκια

Κρατήθηκα, είπα να μη σχολιάσω την επίδραση του ακραίου καιρικού φαινομένου στην Αθηνα, κι αυτό γιατί επιτέλους είδα τη Δευτέρα έναν αυτοσαρκασμό και μια αυτοκριτική από τα ΜΜΕ για το γελοίο φαινόμενο της διάλυσης της Αθήνας, όταν ρίχνει πέντε πόντους χιόνι. Αλλά την Τετάρτη είδα ένα ρεπορτάζ στο ΣΚΑΙ (ειδήσεις 18:00) που ξεχείλισε το ποτήρι.
Τα σχολεία λέει δεν πρέπει να λειτουργήσουν και οι γονεις δεν στέλνουν τα παιδιά τους, γιατί τα προαύλια δεν καθαρίστηκαν από το χιόνι. Και για του λόγου το αληθές έδειχνε ένα προαύλιο με 1 πόντο χιόνι. Αμέσως μετά έδειξε και παιδικές χαρές γεμάτες χιόνι (ένα-δύο πόντους στο χορτάρι) κάνοντας διαμαρτυρία γιατί κανενας δεν φρόντισε να τις "σκουπίσει".
Και τι θα κάνουν τώρα τα παιδιά;
Και λέω εγώ τώρα ο επαρχιώτης που έχω μάθει να ζω στο χιόνι (1-2 πόντους κάθε 3-4 χρόνια έχει στην περιοχή μου- όσο και στην Αθήνα νομίζω). Τα παιδιά μήπως θα μπορούσαν να παίξουν με το χιόνι στις παιδικές χαρές;, Όταν βρέχει και τα παιδιά δεν βγαίνουν να παίξουν στα προαύλια των σχολείων τους, μήπως πρέπει οι δημοτικοί υπάλληλοι να πάνε με ομπρέλλες επι τόπου;. Ρε παιδιά ηρεμήστε. Θέλετε να κάνετε κριτική; βρείτε κάτι σοβαρό. Μη κάνετε τους κατοίκους του λεκανοπεδίου να φαίνονται αλλά και να αισθάνονται σαν καλο(κακο)μαθημένα παιδάκια.
Πρόταση: Στην επόμενη χιονόπτωση, τα ΜΜΕ να δώσουν οδηγίες ώστε κάθε πολίτης που βγαίνει έξω, να κουβαλάει μαζί του και ένα κοντάρι στην άκρη του οποίου να έχει δέσει ένα πανί έντονου χρώματος, μήπως και παραχωθεί από καμιά χιονοστοιβάδα, ώστε να μπορούν να τον βρούνε εύκολα...

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

Σκανδαλολογία: Η μέθοδος

Η τακτική πάγια και συνηθισμένη.

1. Βρίσκουμε ένα γεγονός μεμπτό ή όχι. Προσπαθούμε να το δέσουμε στα γρήγορα με κάποια έγγραφα, video,audio

2. Το διαφημίζουμε ως μεγάλη αποκάλυψη πριν την εκπομπή ή κατά τη διάρκεια της εκπομπής, και ενημερώνουμε τον καταγγελλόμενο λίγο πριν ώστε να τον πιάσει πανικός και να κάνει ότι λάθος είναι δυνατό επικοινωνιακά. Εϊναι κάτι σαν την ψυχολογία του ελεγχόμενου από την εφορία που όσο καθαρός και να είναι σκέφεται ότι δεν μπορεί, κάτι θα έχει λάθος.

3.Αφήνουμε την εκπομπή να κυλήσει σχολιάζοντας την είδηση για αρκετή ώρα χωρίς όμως να έχουμε πασουσιάσει το ντοκομέντο, για λόγους δήθεν ακροαματικότητας. Η ώρα περνάει και στο μεταξύ συνεχώς φωνάζουμε για το πόσο μεγάλο σκάνδαλο είναι αυτό που αποκαλύπτουμε πριν ακόμη το αποκαλύψουμε. Ο στόχος πλέον έχει επιτευχθεί κατά 50%. Οι μισοί καλοποροαίρετοι έχουν κοιμηθεί λόγω ηλικίας ή κούρασης έχοντας την εντύπωση ότι το σκάνδαλο έγινε. Μένουν οι άλλοι μισοί.

4.Βάζουμε διαφημίσσεις και μετά, αφού πάλι εξηγήσουμε 2-3 φορές που είναι το σκάνδαλο (για να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα καθήσει κανένας να σκεφτεί πολύ την ώρα που παρουσιάζουμε το ντοκουμέντο-η αυτόνομη σκέψη είναι απαγορευμένη σ'αυτές τις εκπομπές) τότε εμφανίζουμε το ντοκουμέντο εν μέσω σχολιασμού, τονίζοντας τα σημεία που υπερθεματίζουν την άποψή μας, και περνώντας στα γρήγορα όλα τα άλλα. Ταυτόχρονα πετάμε και κάτι ατάκες έξυπνες του στυλ, ροζ DVD, γιατί κύριε τάδε; κ.τ.λ.

5. Ξανά διαφημίσεις για να κάνουμε ζάππινγκ, που ξέρεις λίγοι ακόμη θα μείνουν σε καμιά ταινία και δεν θα ξαναγυρίσουν, έχοντας μείνει με την εντύπωση ότι όλα έγιναν όπως τα λέμε εμείς

6.Στη συνέχεια αρχιζουμε έναν υποτιθέμενο σχολιασμό από καλεσμένους φίλους μας, οι οποίοι αν τολμήσουν να ψελίσουν κανένα σκεπτικισμό για την αποκάλυψη τους κόβουμε με καμιά έξυπνη ατάκα και ξαναβάζουμε το βίντεο με το ντοκουμέντο, αλλά πετσοκομμένο πλέον, μόνο τα σημαντικά (αυτά δηλαδή που δείχνουν πόσο δίκιο έχουμε).

7. Αν ο θιγόμενος έχει απαντήσει με επιστολή τον κατακεραυνώνουμε γιατί δεν τόλμησε να εμφανιστεί στην εκπομπή μας. Λες και δεν έχει αυτό το δικαίωμα. Όχι κύριε, πρέπει να βγεις στην τηλεόραση να απολογηθείς, να σου μειώνουμε την ένταση και να αυξάνουμε τη δική μας, ωστε ουσιαστικά να ακουστεί μόνο πως σε κατακρίνουμε. Δεν έχει σημασία τι λες εσύ, γιατί ξέρουμε εκ των πρωτέρων ότι εμείς είμαστε οι σωστοί, οι δίκαιοι, αυτοί που τα ξέρουμε όλα και τέλος πάντων οι μη κρινόμενοι. Γιατί ως γνωστόν το να κρίνεις ένα δημοσιογράφο είναι λογοκρισία. (συμβουλή: αν βρούμε τα σκούρα κάνουμε ερώτηση πάνω στην ερώτηση, πριν προλάβει να απαντήσει για να αποδιοργανωθεί και φυσικά να μην απαντήσει τελικά. Σημασία έχει να επιβεβαιωθεί η καταγγελία, όχι να βγει η αλήθεια)
8. Τέλος αφού κάνουμε έναν μεγάλο μονόλογο δημιουργούμε μια ένταση στους καλεσμένους φίλους μας/γλάστρες λέγοντας ότι τελειώνει η εκπομπή και δεν έχουν πολύ χρόνο να μιλήσουν, επομένως αγχωμένοι όλοι αυτοί αρχίζουν να μιλάνε ο ένας πάνω στον άλλο. Χαμογελάμε, λέμε καληνύχτα και υποσχόμαστε ακόμα ένα σκάνδαλο για την επόμενη φορά
Ο σκοπός μας έγινε πραγματικότητα.
Παρατήρηση: Σε περίπτωση που το σκάνδαλο δεν βγαίνει πρέπει να έχουμε φροντίσει εκ των προτέρων να έχουμε δικλειδες ασφαλείας. Για παράδειγμα ενώ καταγγέλουμε συνεχώς, κάθε τόσο πετάμε κι ένα "Εμείς δεν το υιοθετούμε αυτό. Έτσι λεν οι μαρτυρίες." ή "Εμείς δεν θέλουμε να το πιστέψουμε αυτό", έτσι ώστε στο τέλος εκεί που φαίνεται τελικά ότι δεν μας βγήκε το θέμα να μπορούμε να λέμε ότι εμείς δεν το υιοθετήσαμε, δεν το πιστέψαμε κ.ο.κ. Έτσι κι αλλιώς αν τηρήσαμε τις πιο πάνω συμβουλές, η ώρα θα είναι σχεδόν 2 το πρωί, και επομένως οι περισσότεροι θα έχουν κοιμηθεί και θα έχουν μείνει με την εντύπωση που εμείς θέλουμε. Τα νούμερα τα κάναμε.
Αυτή τη μέθοδο, ίσως να την έχετε παρατηρήσει σε πολλές εκπομές αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας. Φαίνεται πως πολλοί δημοσιογράφοι την έχουν ακολουθήσει σαν τυφλοσούρτη.
Μια από τις περιπτώσεις που ίσως να θυμάστε κάποιοι είναι η περιπτωση δημοσιογράφου που επι 12 ώρες περίπου πριν την εκπομπή του έλεγε πως θα αποκαλύψει στην εκπομπή του πως στη δίκη των μελών της 17 Νοέμβρη, είχαν μηχάνημα για ανίχνευση εκρηκτικών, το οποίο για να ανιχνεύσει τα εκρηκτικά, ακτινοβολούλούσε λέει με ραδιενέργεια τον κόσμο. Έλεγε μάλιστα ότι και κάποιος καθηγητής του Δημόκριτου θα το επιβεβαίωνε. Τι τρομερό. Άρχισε η εκπομπή του και αφού είπε, είπε, τρομοκράτησε και ότιδήποτε άλλο και έκανε νούμερα, έβγαλε στο τέλος τον καθηγητή από τον Δημόκριτο να τα επιβεβαιώσει.
-"Οχι κύριε δημοσιογράφε", του είπε αυτός στο τηλέφωνο και πάγωσε ο δημοσιογράφος.
-"Δεν είναι έτσι όπως τα λέτε"
-"Και πως είναι;" είπε ειρωνικά ο δημοσιογράφος
-"Το μηχάνημα ρίχνει ένα ρεύμα καθαρού αέρα πάνω στον άνθρωπο και στη συνέχεια συλλέγει τη σκόνη από τον άνθρωπο αυτό. Έπειτα, την σκόνη αυτή την περνάει από έναν αναλυτή ωστε να ανιχνευτεί αν περιέχει ίχνη εκρηκτικού..."
Ο δημοσιογράφος προς στιγμή ένιωσε το έδαφος να φεύγει από τα πόδια του, αλλά δεν πάγωσε. Ως πολύ έμπειρος στην τηλεόραση, ρώτησε:
-"Και πως αναλύεται η σκόνη;", ελπίζοντας σε να πιάσει κάτι και να σωθεί
-"Με ακτινοβολία" απάντησε ο επιστήμονας
Εδώ είμαστε σκέφτηκε ο δημοσιογράφος και άρχισε τα γκαρίσματα:
-"Και είναι δυνατόν να αφήνετε ένα μηχάνημα που εκπέμπει ακτινοβολία μέσα στον κόσμο; Αυτό είναι επικίνδυνο. Εϊναι έγκλημα. Είναι και τί δεν είναι..."
-"Μα ξέρετε..." λέει ο επιστήμονας, έτσι είναι επικίνδυνοι και οι φούρνοι μικροκυμμάτων, ή τα ακτινογραφικά μηχανήματα. Δεν είναι έτσι, Υπάρχουν μέθοδοι και διαδικασίες ασφαλείας"
Τι κι αν τό'πε. Δεν ακουγόταν τίποτα πλέον. Η ένταση από το τηλέφωνο του επιστήμονα άρχισε να μειώνεται και ακουγόταν μόνο οι αλλαλαγμοί του δημοσιογράφου.
-"Θυμάστε πόσα ακτινογραφικά μηχανήματα έχουν χαλάσει... κ.τ.λ."
΄Το θέμα δεν επαληθεύτηκε, αλλά τη φασαρία την κάναμε, τα νούμερα τα κάναμε και όσοι δεν είδαν την εκπομπή το βράδυ και είδαν μόνο τα διαφημιστικά ή είδαν τη μισή, έμειναν σίγουρα με την εντύπωση που ήθελε ο δημοσιογράφος.
Ίσως πολλοί έχετε αντιληφθεί ποιος είναι ο δημοσιογράφος που μου έδωσε αφορμή να γράψω αυτά τα λόγια, αλλά δεν πρόκειται να τον αναφέρω γιατί δεν είναι αυτή η ουσία. Μόνο μια συμβουλή θα του δώσω ως ένας απλός σκεπτόμενος άνθρωπος. Το να ενημερώνεις τον καταγγελλόμενο κάποιες μέρες ή ώρες πριν για το αντικείμενο της καταγγελλίας είναι ορθό και επαγγελματικότατο. Οφείλεις όμως να σέβεσαι την άποψή του , όπως και να έχεις επίγνωση της σοβαρής πιθανότητας να μην έχεις δίκιο...

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Κανένα μέλλον

Ακούγοντας σήμερα τους μονολόγους στη βουλή για το ασφαλιστικό, το πήρα πλέον απόφαση.

Δεν υπάρχει κανένα μέλλον για την Ελλάδα.

Η συζήτηση ήταν για ένα από τα σοβαρότερα από τα θέματα που αποσχολούν εδώ και χρόνια το λαό μας. Όμως ακόμη και σ'αυτά τα σοβαρά θέματα δεν υπάρχει καμιά διάθεση για συννενόηση. Υπάρχει μόνο προσπάθεια για κομματική εκμετάλευση.

Κι ύστερα λέει στο gallop της MRB το 49% των Ελλήνων επιθυμούν κυβερνήσεις συνεργασίας. Μπορεί ο λαός να νομίζει ότι θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας, όμως αυτοί οι οποίοι μας διοικούν έχουν τα α...δια να συνεργαστούν μεταξύ τους για το καλό μας ή το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προσωπική και κομματική τους προβολλή;

Είναι πιο εύκολο να αγωνίζεσαι για το καλό του εαυτού σου ή του κόμματός σου. Μπορείς να είσαι πιο ευέλικτος, να ξεχνάς, να αφήνεις πίσω σου τα λάθη σου και να προχωράς. Το να βελτιώσεις όμως το επίπεδο ενός λαού είναι πολύ δύσκολο. Εδώ δεν χωράει λάθη. Τα λάθη τα χρεώνεσαι και σ'ακολουθούν. Επομένως για να μην κάνεις τέτοια λάθη, απλά δεν συμμετέχεις, απλά αντιδράς σε όλα, λες όχι σε όλα και καθάρισες. Το δύσκολο είναι να πεις σε κάτι ναι...

Επίσης πολύ κακή εντύπωση (πάλι) μου έκανε ο Συνασπισμός. Πολύ φθηνό να συζυτάς για το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος και να βρίσκεις ευκαιρία για να μιλάς για Ζαχόπουλους και υποκλοπές. Ελπιδοφόρο το μέλλον του ανερχόμενου κόμματος...

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Δημόσια τηλεόραση

Σήμερα απεργία. Καλώς για πολλούς, κακώς για πολλούς πάλι, σκασίλα μου για πάρα πολλούς. Το ευχάριστο είναι ότι δεν θα ακούσουμε σήμερα τους αυτοπροβαλλόμενους τηλεαστέρες επαγγελματίες λαοπλάνους, να μας αναλύουν τα πάντα (και τίποτα ταυτόχρονα)
Όμως, άνοιξα σήμερα το πρωί την τηλεόραση και τα πήρα ξανά στο κρανίο, όπως σε κάθε απεργία.
Βλέπω κλασικά, την ακαλαίσθητη ταμπέλα στη ΝΕΤ που με ενημερώνει ότι έχουν απεργία. Παραδόξως στην ΕΤ1 την έχουν αλλάξει λίγο και είναι πιο όμορφη. Κοιτάω στα ιδιωτικά κανάλια και βλέπω να παίζει κανονικά πρόγραμμα με ένα τραίλερ να περνά και να ενημερώνει για την απεργία και την αλλαγή προγράμματος. Επίσης αυτό το τραίλερ έπαιζε και στα δημόσια, λες και δεν μπορούσαμε να διαβάσουμε το μήνυμα τους που ήταν σταθερά κολλημένο στην TV. Κάθε τόσο, η ταμπέλα έφευγε και ξεκινούσε ένα κομμάτι από κάποιο ντοκυμανταίρ το οποίο και το κόβανε έτσι απλά για ξανακολλήσουν την ταμπέλα για κανά 10λεπτο. Πρόοδος θα μου πεις, παλιότερα είχαν την ταμπέλα αυτή σε ολόκληρη τη διάρκεια της απεργίας. Πάλι καλά που βάζουνε και καμιά εκπομπή για να ξεχνιέται ο κόσμος.
Συμπέρασμα, όλοι αυτοί οι συνδικαλιστάδες που κόπτονται εκτός των αλλων για το μέλλον της δημόσιας τηλεόρασης, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ξεχνάνε και δίνουν έτσι τους θεατές της στα ιδιωτικά. Πολύ έξυπνη κίνηση. Και μόλις κάποιος υπουργός αποφασίσει κάτι για για την TV τότε θα βγούνε όλοι αυτοί και θα φωνάζουν για απαξίωση των δημόσιων ΜΜΕ και το ξεπούλημά τους στο κεφάλαιο
Υποκρισία

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008

Ένα πρωτάθλημα με κανόνες σα λάστιχο

Κάθε ομάδα ακόμη κι αν αυτη είναι από τους πρωταγωνιστές του πρωταθλήματος, θέλει να κερδίζει με κάθε τρόπο. Φυσικό είναι αυτό. Όμως δεν μπορώ να καταλάβω (ή μάλλον καταλαβαίνω πολύ καλά) την στάση των διοργανωτών του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου.
Ο Απόλλων Καλαμαριάς αγόρασε ένα παίκτη, ζήτησε δελτίο για τον παίκτη αυτό και του το δώσανε, άρα είχε κάθε δικαίωμα να τον χρησιμοποιήσει χωρίς συνέπειες. Έκανε ένα λάθος όμως; νίκησε τον Ολυμπιακό. Τι ντροπή;
Αν θέλετε να τιμωρήσετε κάποιον για τη μη κανονική χρήση ενός παίκτη τιμωρήστε την ΕΠΟ ή όποιον άλλο εξέδωσε το δελτίο ενώ δεν έπρεπε. Θα μου πείτε γιατί να τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός, αλλά αυτό είναι αστείο νομίζω...
Άραγε, αν ο αντίπαλος που έκανε την ένσταση ήταν κάποια άλλη ομάδα, π.χ. Ατρόμητος ή Λεβαδειακός, θα την κέρδιζε και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες;
Στα πρότυπα μιας κοινωνίας όπου όλοι οι κανόνες είναι έτσι φτιαγμένοι ώστε λειτουργούνε σαν λάστιχο, εξυπηρετώντας κάτά περίπτωση τους πιο ισχυρούς, δεν θα έπρεπε να μας ξενίσει το κάθρέπτισμά τους στο ποδόσφαιρο. Ο ανέντιμος άνθρωπος, είναι ανέντιμος ακόμη και στο παιχνίδι.
Πάντως φήμες που φέρουν τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ να έχουν υπογράψει ιδ. συμφωνητικό για απευθείας απονομή του τίτλου του πρωταθλητή στον Ολυμιακό στην αρχή του κάθε πρωταθλήματος ελέγχονται ως ανακριβείς και εμπαθείς
Μπράβο κύριοι... Και είχατε το θράσος να απαιτείτε την διοργάνωση του πρωταθλήματος από το κράτος γιατί δήθεν θα ήσασασταν αντικειμενικοί και ικανότεροι

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

Χρυσή Αυγή και Αριστεριστές

Με τη χρυσή αυγή, δεν έχω καμιά σχέση. Για να πω την αλήθεια ξέρω ελάχιστα για το τι πρεσβέυουν και τι υποστηρίζουν. Με τους αριστεριστές πάλι όπως τους λένε, ούτε και μ' αυτούς έχω καμιά σχέση. Πιστεύω όμως ότι ξέρω τι περίπου πιστεύουν. Σύμφωνα με όσα λέγονται και όσα καταλαβαίνω οι αριστεριστές είναι προοδευτικοί, δημοκράτες άνθρωποι. Αλήθεια πόσο δημοκρατικό και προοδευτικό είναι να απαιτείς να μην γίνει κάποια δημοκρατική εκδήλωση, όπως είναι μια διαδήλωση, ακόμη κι αν πιστεύεις ότι αυτοί που την κάνουν δεν είναι δημοκράτες ή ότι τα κίνητρά τους δεν είναι δημοκρατικά.Μήπως οι προοδευτικοί αριστεριστές, έχουν καβαλήσει το καλάμι και διεκδικούν για λογαριασμό τους αποκλειστικά την ταμπέλα 'δημοκράτης', οποτε και αποκτούν το δικαίωμα να λογοκρίνουν οποιονδήποτε θεωρούν αντίθετο στις απόψεις τους;
Μα τί είπα τώρα; Λογοκρισία από πλευράς αριστερών/προοδευτικών ανθρώπων;
Μήπως πολεμώντας τον φασισμό γίνονται και οι ίδιοι αυτό που πολεμούν;
Θα μπορούσαν ίσως να μην αντιδράσουν σ' αυτή τη διαδήλωση και αμέσως μετά να αναλύσουν τους λόγους που θεωρούν αυτή τη διαδήλωση γελοία.
Αυτό δεν είναι δημοκρατία;