Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

Οδοντιατρικό Χιούμορ


Ανακοίνωση για την προσφορά του μπουφέ στα εγκαίνια των νέων γραφείων του οδοντιατρικού συλλόγου Λάρισας


Χωρίς περισσότερα σχόλια...

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2007

Κάμερες Νο2


Ανέβηκε ο εναερίτης της ΔΕΗ (επάγγελμα το οποίο πραγματικά θαυμάζω) και κουκούλωσε μια κάμερα που παρακολουθύσε την διαδήλωση. Τρομερό. Γιατί ποιο λόγο έχει η ασφάλεια να παρακολουθεί μια διαδήλωση; Καλά της έκανε. ΑΛήθεια ποιο λόγο έχει η ασφάλεια να παρακολουθεί μια διαδήλωση. Πάω στοίχημα ότι από αύριο θα αρχίσουν οι δυσμενείς μεταθέσεις στον Έβρο, ενώ νομίζω από χθες άρχισαν και οι προσαγωγές απεργών και διαδηλωτών στα υπόγεια της ασφάλειας. Φήμες για βασανιστήρια τύπου Γκουαντάναμο δεν επιβεβαιώθηκαν ακόμη, αλλά είναι σίγουρο πως έγιναν. ...


ΕΛΕΟΣ.... ποιον κοροϊδεύουν;

Αλήθεια, αν κάποιος μέσα στη διαδήλωση έπεφτε θύμα κάποιων "κακών" (έτσι γενικά και αφηρημένα το λέω) και τον έπιαναν οι κάμερες, θα ήταν κακές και ρουφιάνοι;

Όλοι αυτοί που συμμετέχουν στην διαδήλωση τί έχουν να φοβηθούν; Δεν το καταλαβαίνω, ας μου το εξηγήσει κάποιος.

Στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατία. Αν φοβόμαστε να πάμε στη διαδήλωση, τότε δεν έχουμε δημοκρατία και δεν είναι οι κάμερες το πρόβλημά μας, αλλά πολύ μεγαλύτερο.

Και τέλος, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που περνούσαν από κάτω και χειροκροτούσαν τον εναερίτη για την πράξη του, που ήταν όταν το ΠΑΣΟΚ τις αγόραζε και τις εγκαθιστούσε;

Unfair

Την Τετάρτη έγινε η πανελλήνια αυτή απεργία της ΓΣΕΕ και των άλλων μεγάλων συνδικαλιστικών φορέων της χώρας μας. Μέχρι και την Τρίτη ακούγαμε ότι προβλεπόταν πολύ μεγάλη συμμετοχή, ενώ σήμερα ακούγαμε ότι νέκρωσε όλη η χώρα. Αλήθεια να το πιστέψω; Είναι αντικειμενικό, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι να μου λένε και την έκβαση μια μάχης; Αν έβγαινε η κυβέρνηση και έλεγε ότι απέτυχε η απεργία θα την πίστευα; όχι, γιατί φυσικά και θα της σύμφερε να λέει ότι απέτυχε, άρα δεν είναι αντικειμενικός παρατηρητής. Γιατί πρέπει να πιστέψω τους δημοσιογράφους οι οποίοι ήταν και άμεσα ενδιαφερόμενοι στην απεργία αυτή, καθώς και οι κύριοι διαφημιστές της.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Υπερβολές οικολογικής ευαισθησίας


Τα τελευταία χρόνια, συνεχώς αυξάνονται οι αναφορές των ΜΜΕ στο θέμα της κλιματικής αλλαγής εξαιτίας της επίδρασης της ανθρώπινης δραστηριότητας στο περιβάλλον. Νομίζω πως ήταν επιτέλους καιρός να αρχίσουν τα ΜΜΕ να αναφέρονται στο πρόβλημα, και να σταματήσει να απασχολεί μόνο αναγνώστες επιστημονικών ή μάλλον εξειδικευμένων περιοδικών και εκπομπών.

Μαζί με τα ΜΜΕ αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια απόψεις ανθρώπων που θεωρούνται ή τουλάχιστο θεωρούν οι ίδιοι τον εαυτό τους πιο ευαισθητοποιημένο πάνω στο θέμα, όπως μη κυβερνητικές οργανώσεις, οικολογικές οργανώσεις, επιστήμονες ή ακόμη και απλοί πολίτες.

Κι αυτό θεμιτό. Καιρός ήταν να γίνει και αυτό.

Φοβάμαι όμως ότι οι άνθρωποι αυτοί πάνω στην αγωνία τους να πείσουν τον κόσμο για το πρόβλημα που ήδη υπάρχει και εξελίσεται αυξανόμενο, καταφεύγουν στην εύκολη λύση του εντυπωσιασμού και της υπερβολλής, ξεχνώντας ότι ίσως έτσι προκαλλέσουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.

Έτσι απλές χειμωνιάτκες βροχοπτώσεις βαπτίζονται ως ακραία καιρικά φαινόμενα, χιονοπτώσεις το ίδιο, καύσωνες καλοκαιρινοί ως αποτέλσμα της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη. Ο σκοπός τους τις περισσότερες φορές είναι ιερός ( αν εξαιρέσει κανείς τις ούκ ολίγες περιπτώσεις ανθρώπων που βρίσκουν έτσι ακόμη ένα μέσο προσωπικής προβολλής ), όμως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;

Ο απλός πολίτης ή ο ανώνυμος πολίτης όπως χαρακτηριστικά και άδικα ονομάζεται ο πολίτης του κόσμου δεν είναι ένας είμαστε όλοι εμείς και κύριο χαρακτηριστικό μας είναι ότι δεν είμαστε ηλίθιοι. Τουλάχιστον οι περισσότεροι από μας καταλαβαίνουμε πότε μας μιλούνε με ειλικρίνεια και πότε μας κοροϊδεύουν. Σαν ένα παράδειγμα αντίστοιχης λανθασμένης συμπεριφοράς θα αναφέρω τον τρόπο που μιλάμε συνήθως εμείς οι γονείς στα παιδιά μας. Όταν τους μιλούμε σαν να είναι παιδιά αλλάζοντας τη χροιά της φωνής μας και λέγοντας τους ψέμματα για να τους πείσουμε να κάνουν ή να μην κάνουν κάτι, το σίγουρο είναι ότι θα αποτύχουμε. Τα παιδιά θέλουν να τους μιλάμε όπως μιλάμε στους μεγάλους, με αλήθεια , χωρίς υπερβολλές και χωρίς ψέμματα. Αλλιώς, καταλαβαίνουν ότι λέμε ψέματα και προπαντός χάνουν την εμπιστοσύνη τους σε εμάς.

Έτσι είναι και με τους μεγάλους. Καταλαβαίνουμε πότε μας λένε ψέμματα και πότε υπερβάλλουν. Μπορεί κάποιοι να μην το καταλάβουν αμέσως αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα το καταλάβουν και η αντίδραση τότε θα είναι καταστρεπτική.

Φοβάμαι ότι οι δημοσιογράφοι και οι όλοι οι άλλοι ακτιβιστές με το χαρακτηριστικό πάθος πους τους διακρίνει αλλά επίσης και με την έλειψη επιστημονικών γνώσεων , τουλάχιστον των πρώτων (όπως είναι φυσικό) κάνουν αυτό ακριβώς το λάθος. Αποτέλεσμα είναι ο κόσμος να μη βλέπει μια αυξανόμενη οικολογική ευαισθησία, αλλά μια διογκούμενη οικολογική ψευτοευαισθησία. Αυτό προκαλλεί δύο αντιδράσεις. Μια δυσπιστία όσον αφορά το πρόβλημα, αλλά και μια αυξημένη ψευταοευαισθησία. Παράδειγμα, άκουσα σήμερα ότι έγινε το Σάββατο 8-12-07 μια οικολογική συγκέντρωση από μια ΜΚΟ στην Αθήνα όπου όταν φύγανε όλοι, η πλατεία έμεινε γεμάτη στο σκουπίδι. Αυτό λέγεται οικολογική ευαισθησία;

Μήπως πρέπει να αρχίσουν οι δημοσιογράφοι να μιλάνε λιγότερο, να αρχίσουν να ρωτάνε περισσότερο και να αφήσουν τους επιστήμονες να επιδείξουν την πραγματική έκταση του προβλήματος;