Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007

Είναι η απεργία εκβιασμός ;

Με αφορμή την απεργία των υπαλλήλων της Ακρόπολης, πάνω στο μέγιστο της τουριστικής κίνησης, μου γεννήθηκε η εύλογη απορία:
Είναι η απεργία εκβιασμός ; Αν όχι, τότε καλώς γίνεται και να γίνεται. Αν όμως είναι μια μορφή εκβιασμού, τότε κάτα πόσο είναι αποδεκτοί οι εκβιασμοί σε μια δημοκρατία ; Έχει ο καθένας συνδικαλιστικός φορέας το δικαίωμα να χτυπάει ένα κράτος (κράτος όχι κυβέρνηση) τη στιγμή που πονάει ώστε να κερδίσει κάποια πλεονεκτήματα έναντι των άλλων; Και τότε αυτοί οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα του "εκβιασμού" χάνουν και το δικαίωμα/τη δυνατότητα της απεργίας ; Γιατί ποιος ο λόγος να κάνουν απεργία εφόσον δεν μπορούν να εκβιάσουν και άρα δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα...
Μήπως σ' αυτή τη χώρα έχουμε χάσει την πραγματική σημασία των έργων και των λόγων ;
Υ.Γ. Εδώ πρέπει να τονίσω και την ευθύνη του κράτους απέναντι στην απεργία, το κράτος το οποίο πρέπει να φτάσει σε επίπεδα εκβιασμού για να ασχοληθεί με τους απεργούς και το πρόβλημά τους. Το διευκρινίζω γιατί δεν θέλω σε καμιά περιπτωση να παρερμηνευθεί το σχόλιό μου ως "επίθεση" κατά των συνδικαλιστών και των συνδικαλιστικών μεθόδων...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

φυσικά είναι εκβιασμός η απεργία. κάθε απεργία. Εκβιασμός του εργοδότη. Και όταν μιλάμε για δημόσιο του κράτους.

Και καλά κάνει και είναι. Τώρα αν αυτό "πιέζει" και εσένα ξοφαλτσα, τι να κάνουμε, πάντα χρειάζεται όχι απλά κατανόηση αλλά και συμπαράσταση σε αυτές τις περιπτώσεις.


Και γιατί αύριο θα είσαι και εσύ σε παρόμοια κατάσταση,

και γιατί τα δικαιώματα που κατακτούν οι εργαζόμενοι σε μια επιχείρηση ή κλάδο (όπως και αυτά που χάνουν) επιδρούν και στη δικιά σου δουλειά & δικαιώματα,

και γιατί πάντα εκτός από οικονομικά υπάρχουν και αιτήματα σε σχέση με την λειτουργία τηςεπιχείρησης/κλάδου, που αν ικανοποιηθούνε θα βελτιώσουν και τη δική σου ζωή σαν χρήστη/πελάτη...

Αυτά.

john anast είπε...

Νομίζω πως ο a8lios δεν έπιασε το νόημα αυτών που ήθελα να πω. Ίσως να φταίω και εγώ. Δεν πειράζει. Δεν τα βάζω με την απεργία αλλά με τον τρόπο που γίνεται ή μάλλον την έχουμε καταντήσει. Έχουμε φτάσει σε άκρα τα οποία ξεφεύγουν από τα όρια της δημοκρατίας. Ευχαρ΄στώ πάντως για το σχόλιο